KeDiDiRKeDi
New member
Özgüvenli çocuk yetiştirmenin püf noktaları
Özgüven, “kişinin kendisine yönelik olumlu fikirler geliştirmesi, etrafındakilerle ve kendisiyle uyumlu olması” olarak tanımlanır ve ortasında, “sevilebilir ve kâfi olma” hissini barındırır. Özgüveni yüksek çocuklar yetiştirmenin değerine dikkat çeken Uzman Psikolog İstek Yıldırım, şunları vurguladı: “Öncelikle annelerin, çocukları hangi yaşta olursa olsun onlara “koşulsuz olan sevgilerini” gösterip gösteremediklerini anlamaları gerekir. “Yemeğini yemezsen seni sevmem; imtihandan âlâ not alırsan seninle gurur duyarım” üzere sözleri kullanırken akıllardan geçen nitekim yemezse ve uygun not almazsa sevmeyecek olduğumuz mu? Seveceğiz; O bunu bilecek mi? Onları kabul etmek ve kıymetli olduğunu hissettirmek, özgüven gelişmeninin kilit noktası.
Öteki boyut, çocuğun kendisini kâfi hissetmesidir. Yani “belli bir performansa ulaşmak için gereken davranışları yapma hüneri ve buna olan inancıdır.” Bu ise çocuğun maksat belirlemesini, emek harcanmasını, başarısızlıkla karşılaştığında uğraş edebilmesini içerir.”
Rol modelleri ebeveynler
Kahve Kokulu Defter isimli birinci romanını da geçtiğimiz günlerde okuyucuyla buluşturan Uzman Psikolog Dilek Yıldırım’ın verdiği bilgilere nazaran, “çocuklarımızın hedeflerinin olmadığından, uğraşmak istemediklerinden çok kelam ediyoruz günümüzde.” Anne olarak bizim yetiştirilirken şartsız sevilişimizin, başarabileceğimize olan inancımızın bizdeki yansımaları, çocuğumuz tarafınca model alınıyor. Farkındalığımızı arttırmak, kendimizi güçlendirmek, hangi yaşta olursa olsun gelişmek için efor sarf etmekten korkmamak gerek. “Bu işi başarabilir miyim” sorusunun karşılığını evvel kendimiz için düşünmeliyiz. Çocuğumuzun bizi öz inanç konusunda algılayışı, onun da “bu işi yapabilirim” sorusuna yaklaşımını etkiliyor.
Yardımın fazlası ziyan vermektir
Çocukların taşıyabilecekleri biçimde çantalarını taşımanın, sembolik olmakla birlikte değerli olduğunu, üstlenecekleri yükleri vaktinde onlara verememek konusunda zorluk çekildiğini söyleyen Uzman Psikolog Dilek Yıldırım, ödevlerine gereğinden çok yardım etmenin yanlışlığına da dikkat çekti. “Yeterliliğin inşası, motivasyonu da birlikteinde getirir. Ergenlikte en epeyce muhtaçlık duyulan özeliktir bu. Çocuğumuz, yaptığımız kek berbat olduğunda bizi bir daha denerken buluyor mu?” vurgusunu da kelamlarına ekledi.
Kendimizi uygun, huzurlu ve hayat karşısında kuvvetli hissetme hali olan özgüveni anlamak için “ben kimim?” sorusuna cevabınız ve kendinizi nasıl tanımladığınız kıymetli. Çocuklar da bu anlayışı model alıyorlar. Siz kendinizi yalnızca nasıl göründüğünüzle yahut sahip olduklarınızla tanımlıyorsanız, onlar da ömürleri uzunluğu bunların peşinden koşmayı öğreniyorlar ve onları elde edemediklerinde hayal kırıklığı yaşıyorlar. Çocuklar kendilerini yetenekli gördükleri durumlarda yeteneksiz yahut yeteneksiz değerlendirdiklerinde yetenekli olabilirler. Gerçekçi bir benlik algısı geliştirmelerine rehberlik etmek önemlidir” dedi.
Şişirici telaffuzlardan uzak durmalı
İstek Yıldırım’ın uzman kimliğiyle aktardıklarına göre, kimi vakit çocukları motive edeceğiz diye “sen her şeyi başarabilirsin kâfi ki iste, çalış” tipinden cümleler kurulur. halbuki bu tavır, “bu gidişle başaramazsın” demek kadar tehlikelidir. Çocuklar büyürlerken her şeye güçlerinin yeteceği, her istediklerine ulaşabileceklerine dair şişirici telaffuzlardan uzak durmalı.
Umudu ışık, çabayı iş belleyen çocuklar
Özsaygı mı özgüven mi diye soran Uzman Psikolog İstek Yıldırım şu açıklamalarda bulundu: “Özsaygı, bireyin kendine ve insanların ona ne ölçüde paha verdiğiyle ilgilidir. Kendisini değerlendirirken olumlu bir tavırdaysa birey, özsaygısı yüksektir. Bu kavram, özgüvenden daha kapsayıcı, tabir ettikleri daha geliştiricidir. Ömür karşısında anne ve çocuğu, yalnızca yapabildikleri ve başarabildikleri üzerinden tanımlamak yerine, pahalı ve biricik oluşları açısından görmek ve özsaygıyı öne çıkarmak daha manalı. Özgüven yerine özsaygıyı besleyip yeşertelim. Özgüven dışarıdan; özsaygı içeriden beslenir. bu biçimde yetişen çocuklar, umudu ışık, çabayı iş bellerler.
Alıntıdır
Özgüven, “kişinin kendisine yönelik olumlu fikirler geliştirmesi, etrafındakilerle ve kendisiyle uyumlu olması” olarak tanımlanır ve ortasında, “sevilebilir ve kâfi olma” hissini barındırır. Özgüveni yüksek çocuklar yetiştirmenin değerine dikkat çeken Uzman Psikolog İstek Yıldırım, şunları vurguladı: “Öncelikle annelerin, çocukları hangi yaşta olursa olsun onlara “koşulsuz olan sevgilerini” gösterip gösteremediklerini anlamaları gerekir. “Yemeğini yemezsen seni sevmem; imtihandan âlâ not alırsan seninle gurur duyarım” üzere sözleri kullanırken akıllardan geçen nitekim yemezse ve uygun not almazsa sevmeyecek olduğumuz mu? Seveceğiz; O bunu bilecek mi? Onları kabul etmek ve kıymetli olduğunu hissettirmek, özgüven gelişmeninin kilit noktası.
Öteki boyut, çocuğun kendisini kâfi hissetmesidir. Yani “belli bir performansa ulaşmak için gereken davranışları yapma hüneri ve buna olan inancıdır.” Bu ise çocuğun maksat belirlemesini, emek harcanmasını, başarısızlıkla karşılaştığında uğraş edebilmesini içerir.”
Rol modelleri ebeveynler
Kahve Kokulu Defter isimli birinci romanını da geçtiğimiz günlerde okuyucuyla buluşturan Uzman Psikolog Dilek Yıldırım’ın verdiği bilgilere nazaran, “çocuklarımızın hedeflerinin olmadığından, uğraşmak istemediklerinden çok kelam ediyoruz günümüzde.” Anne olarak bizim yetiştirilirken şartsız sevilişimizin, başarabileceğimize olan inancımızın bizdeki yansımaları, çocuğumuz tarafınca model alınıyor. Farkındalığımızı arttırmak, kendimizi güçlendirmek, hangi yaşta olursa olsun gelişmek için efor sarf etmekten korkmamak gerek. “Bu işi başarabilir miyim” sorusunun karşılığını evvel kendimiz için düşünmeliyiz. Çocuğumuzun bizi öz inanç konusunda algılayışı, onun da “bu işi yapabilirim” sorusuna yaklaşımını etkiliyor.
Yardımın fazlası ziyan vermektir
Çocukların taşıyabilecekleri biçimde çantalarını taşımanın, sembolik olmakla birlikte değerli olduğunu, üstlenecekleri yükleri vaktinde onlara verememek konusunda zorluk çekildiğini söyleyen Uzman Psikolog Dilek Yıldırım, ödevlerine gereğinden çok yardım etmenin yanlışlığına da dikkat çekti. “Yeterliliğin inşası, motivasyonu da birlikteinde getirir. Ergenlikte en epeyce muhtaçlık duyulan özeliktir bu. Çocuğumuz, yaptığımız kek berbat olduğunda bizi bir daha denerken buluyor mu?” vurgusunu da kelamlarına ekledi.
Kendimizi uygun, huzurlu ve hayat karşısında kuvvetli hissetme hali olan özgüveni anlamak için “ben kimim?” sorusuna cevabınız ve kendinizi nasıl tanımladığınız kıymetli. Çocuklar da bu anlayışı model alıyorlar. Siz kendinizi yalnızca nasıl göründüğünüzle yahut sahip olduklarınızla tanımlıyorsanız, onlar da ömürleri uzunluğu bunların peşinden koşmayı öğreniyorlar ve onları elde edemediklerinde hayal kırıklığı yaşıyorlar. Çocuklar kendilerini yetenekli gördükleri durumlarda yeteneksiz yahut yeteneksiz değerlendirdiklerinde yetenekli olabilirler. Gerçekçi bir benlik algısı geliştirmelerine rehberlik etmek önemlidir” dedi.
Şişirici telaffuzlardan uzak durmalı
İstek Yıldırım’ın uzman kimliğiyle aktardıklarına göre, kimi vakit çocukları motive edeceğiz diye “sen her şeyi başarabilirsin kâfi ki iste, çalış” tipinden cümleler kurulur. halbuki bu tavır, “bu gidişle başaramazsın” demek kadar tehlikelidir. Çocuklar büyürlerken her şeye güçlerinin yeteceği, her istediklerine ulaşabileceklerine dair şişirici telaffuzlardan uzak durmalı.
Umudu ışık, çabayı iş belleyen çocuklar
Özsaygı mı özgüven mi diye soran Uzman Psikolog İstek Yıldırım şu açıklamalarda bulundu: “Özsaygı, bireyin kendine ve insanların ona ne ölçüde paha verdiğiyle ilgilidir. Kendisini değerlendirirken olumlu bir tavırdaysa birey, özsaygısı yüksektir. Bu kavram, özgüvenden daha kapsayıcı, tabir ettikleri daha geliştiricidir. Ömür karşısında anne ve çocuğu, yalnızca yapabildikleri ve başarabildikleri üzerinden tanımlamak yerine, pahalı ve biricik oluşları açısından görmek ve özsaygıyı öne çıkarmak daha manalı. Özgüven yerine özsaygıyı besleyip yeşertelim. Özgüven dışarıdan; özsaygı içeriden beslenir. bu biçimde yetişen çocuklar, umudu ışık, çabayı iş bellerler.
Alıntıdır