Genel Lider Yardımcısı Selçuk Özdağ’ın Yüksek Seçim Konseyi (YSK) üyeleri hakkında sarf ettiği kelamları sebebiyle “heyet halinde çalışan kamu bakılırsavlilerini alenen tehdit” ve “Halkı kin ve düşmanlığa tahrik” cürümlerinden resen soruşturma başlatılmıştı. Soruşturmanın akabinde Özdağ, toplumsal medya hesabı Twitter’dan açıklamalarda bulundu. Özdağ’ın bildirisi şöyle;
“SİYASETÇİNİN MİSYONU TOPLUMU ALDATMAK DEĞİL, GERÇEK BİLDİKLERİNİ SÖYLEMEKTİR”
“Konuşmak hiç bu kadar tehlikeli olmamıştı. Her an akına uğrayabilir, prestij suikastine muhatap olabilirsiniz. Olmadı mı bu sefer yargı devreye girip boğazınızı sıkabilir. halbuki uygar toplumlarla bedevilikten kurtulamamış olanlar içindeki temel farklardan biri budur. Gelişmiş toplumlarda kelam, tenkit, fikir hürriyeti vardır. Gördüğünüz yanlışları hiç bir dehşet taşımadan söyleyebilirsiniz. Bu topluma ziyan vermez, tam bilakis tenkidin muhatabı olanlara yanlışlarını görme imkanı verir. Keyfiliği, hukuk dışılığı önler. Sanılanın tersine keyfiliği yalnızca hukuk değil, medya ve toplumsal baskı önler. Bunun için özgür bir ortamın, bağımsız, objektif bir hukuk sisteminin olması gerekir. Dilim döndükçe bilgi birikimimle daha güzel bir Türkiye için çaba gösteriyorum. AK Partinin mutfağında bulunmuş, adeta başını ayağını tanımış biri olarak toplumu uyarmaya çalışıyorum. Siyasetçinin misyonu toplumu aldatmak değil, yanlışsız bildiklerini söylemektir. Herkes yanılabilir, yanılgı yapabilir, aldanabilir, bizim de olmuştur. Beşerler uzaktan tanınmıyor, uzaktan propaganda yakında ise kendi müşahedeniz tesirli oluyor.
“MİLLETİN VEKİLLİĞİNİ YAPMAK YERİNE ÇANTACILIK YAPANLARI GÖRDÜM”
kimi vakit AK Parti idaresine yönelttiğim tenkitlerden yansılar alıyorum, dün göğe çıkarmıştınız bugün aykırısını söylüyorsunuz diyorlar, haklılar. İşte bunun için uzaktan tanıma aslında propagandanın bize gösterdiği yüzdür. Bir kişi ile yan yana gelip vakit geçirmediğiniz, hal ve davranışlarını şahsen gözlemlemediğiniz surece her türlü tanıma, uzaktan tanıma yani propaganda tanışıklığıdır. Bizim(benim) yanılgımda buydu. Kimi göklere çıkan isim yahut isimleri yakından tanıdıkça gerçekle propaganda içinde hiçbir yakınlık hatta benzerlik olmadığını gördüm. Yerli ve ulusal edebiyatı yapanların PKK ile kurdukları masaları, kürsüde halk adamlığı yapıp kürsü gerisinde çıkar peşinde koşanları gördüm. Tek kutsalı iktidarda kalmak olanlara şahit oldum. Büyük İslam dininin nasıl ikbal aracı haline getirildiğine şahit oldum. Milletin vekilliğini yapmak yerine çantacılık yapanları gördüm… Bunları sineye atıp konuşmamakta bir yoldu, üç günlük dünyayı bir tarafa atıp doğruları söylemekte. Ben ikincisini seçtim. Bu yolun tehlikelerle, acılarla dolu olduğunu biliyordum, bunu kabullendim.
“MİLLETİN REYİNE SAHİP ÇIKIN DEMEK NE VAKİTTEN BERİ CÜRÜM OLDU?”
Bu kadar anlatımdan daha sonra sadede geleyim, gazeteler hakkımda soruşturma açıldığını yazıyorlar, sebep: YSK’yı eleştirmem, halkı kin ve düşmanlığa sevk etmemmiş. Ne demişim, YSK Hukuk dışına çıkarsa demokratik yolları kullanır, teşhir eder, hukuk ortasında tutmaya çalışırız demişim; özeti bu. Hukuk ortasında tutmak ne vakit hata oldu? Hata işlemeyin, adaletten ayrılmayın, milletin rebir daha sahip çıkın demek ne vakitten beri hata oldu? CB sistemine geçerken bu ülkede kanuna karşın mühürsüz oy pusulaları geçerli kabul edilmedi mi? Sistem değişikliği yüzde 51’e 49 üzere az bir farkla olmuştu. Mühürsüz oyların bu sonuca ne kadar tesir ettiğini bilen var mı? Bunları hayatış bir siyasetçinin YSK hukuk ortasında kalmalı demesinin neresi yanlış. Bırakın YSK’yı demokrasi kültürü gelişmiş ülkelerde kamuoyu baskısı en değerli istikrar ve denetleme sistemidir. Bütün kurumlar için hukuk ortasında kalın demek gerekmez mi? Problem YSK falan değil, taarruza uğradım olmadı, prestij suikasti yapıldı olmadı, artık diğer bir yol deneniyor. Konuşanı artık dokuz köyden kovmuyorlar hapishaneleri göstererek susturmaya çalışıyorlar. Bizim yasa dışılıkla, halkı düşmanlığa sevk etmekle işimiz olamaz, halkı için çaba edenler halklarına kötülük etmezler. Kaygımız, uğraşımız, davamız daha âlâ bir idare, daha özgür bir ülke ve daha varlıklı bir millettir. Uğraş bizden gerisi Allah’tandır. Bu da geçer yahu..”
“SİYASETÇİNİN MİSYONU TOPLUMU ALDATMAK DEĞİL, GERÇEK BİLDİKLERİNİ SÖYLEMEKTİR”
“Konuşmak hiç bu kadar tehlikeli olmamıştı. Her an akına uğrayabilir, prestij suikastine muhatap olabilirsiniz. Olmadı mı bu sefer yargı devreye girip boğazınızı sıkabilir. halbuki uygar toplumlarla bedevilikten kurtulamamış olanlar içindeki temel farklardan biri budur. Gelişmiş toplumlarda kelam, tenkit, fikir hürriyeti vardır. Gördüğünüz yanlışları hiç bir dehşet taşımadan söyleyebilirsiniz. Bu topluma ziyan vermez, tam bilakis tenkidin muhatabı olanlara yanlışlarını görme imkanı verir. Keyfiliği, hukuk dışılığı önler. Sanılanın tersine keyfiliği yalnızca hukuk değil, medya ve toplumsal baskı önler. Bunun için özgür bir ortamın, bağımsız, objektif bir hukuk sisteminin olması gerekir. Dilim döndükçe bilgi birikimimle daha güzel bir Türkiye için çaba gösteriyorum. AK Partinin mutfağında bulunmuş, adeta başını ayağını tanımış biri olarak toplumu uyarmaya çalışıyorum. Siyasetçinin misyonu toplumu aldatmak değil, yanlışsız bildiklerini söylemektir. Herkes yanılabilir, yanılgı yapabilir, aldanabilir, bizim de olmuştur. Beşerler uzaktan tanınmıyor, uzaktan propaganda yakında ise kendi müşahedeniz tesirli oluyor.
“MİLLETİN VEKİLLİĞİNİ YAPMAK YERİNE ÇANTACILIK YAPANLARI GÖRDÜM”
kimi vakit AK Parti idaresine yönelttiğim tenkitlerden yansılar alıyorum, dün göğe çıkarmıştınız bugün aykırısını söylüyorsunuz diyorlar, haklılar. İşte bunun için uzaktan tanıma aslında propagandanın bize gösterdiği yüzdür. Bir kişi ile yan yana gelip vakit geçirmediğiniz, hal ve davranışlarını şahsen gözlemlemediğiniz surece her türlü tanıma, uzaktan tanıma yani propaganda tanışıklığıdır. Bizim(benim) yanılgımda buydu. Kimi göklere çıkan isim yahut isimleri yakından tanıdıkça gerçekle propaganda içinde hiçbir yakınlık hatta benzerlik olmadığını gördüm. Yerli ve ulusal edebiyatı yapanların PKK ile kurdukları masaları, kürsüde halk adamlığı yapıp kürsü gerisinde çıkar peşinde koşanları gördüm. Tek kutsalı iktidarda kalmak olanlara şahit oldum. Büyük İslam dininin nasıl ikbal aracı haline getirildiğine şahit oldum. Milletin vekilliğini yapmak yerine çantacılık yapanları gördüm… Bunları sineye atıp konuşmamakta bir yoldu, üç günlük dünyayı bir tarafa atıp doğruları söylemekte. Ben ikincisini seçtim. Bu yolun tehlikelerle, acılarla dolu olduğunu biliyordum, bunu kabullendim.
“MİLLETİN REYİNE SAHİP ÇIKIN DEMEK NE VAKİTTEN BERİ CÜRÜM OLDU?”
Bu kadar anlatımdan daha sonra sadede geleyim, gazeteler hakkımda soruşturma açıldığını yazıyorlar, sebep: YSK’yı eleştirmem, halkı kin ve düşmanlığa sevk etmemmiş. Ne demişim, YSK Hukuk dışına çıkarsa demokratik yolları kullanır, teşhir eder, hukuk ortasında tutmaya çalışırız demişim; özeti bu. Hukuk ortasında tutmak ne vakit hata oldu? Hata işlemeyin, adaletten ayrılmayın, milletin rebir daha sahip çıkın demek ne vakitten beri hata oldu? CB sistemine geçerken bu ülkede kanuna karşın mühürsüz oy pusulaları geçerli kabul edilmedi mi? Sistem değişikliği yüzde 51’e 49 üzere az bir farkla olmuştu. Mühürsüz oyların bu sonuca ne kadar tesir ettiğini bilen var mı? Bunları hayatış bir siyasetçinin YSK hukuk ortasında kalmalı demesinin neresi yanlış. Bırakın YSK’yı demokrasi kültürü gelişmiş ülkelerde kamuoyu baskısı en değerli istikrar ve denetleme sistemidir. Bütün kurumlar için hukuk ortasında kalın demek gerekmez mi? Problem YSK falan değil, taarruza uğradım olmadı, prestij suikasti yapıldı olmadı, artık diğer bir yol deneniyor. Konuşanı artık dokuz köyden kovmuyorlar hapishaneleri göstererek susturmaya çalışıyorlar. Bizim yasa dışılıkla, halkı düşmanlığa sevk etmekle işimiz olamaz, halkı için çaba edenler halklarına kötülük etmezler. Kaygımız, uğraşımız, davamız daha âlâ bir idare, daha özgür bir ülke ve daha varlıklı bir millettir. Uğraş bizden gerisi Allah’tandır. Bu da geçer yahu..”