Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, Ege Sanayicileri ve İşinsanları Derneği (ESİAD) Yüksek İstişare Konseyi Toplantısı’na katıldı. Kılıçdaroğlu, konuşmasında büyüme ve kalkınmanın birinci kuralı olarak demokrasiyi işaret etti.
Kılıçdaroğlu’nun konuşmasından öne çıkanlar şöyleki:
“Ülkenin büyümesi, kalkınması, saygınlık kazanması açısından emek veren dostlarla beraberyiz. İki bedelli konuşmacıyı büyük bir dikkatle dinledim. Aslında üç aşağı beş üst hepimizin başında olan, günlük hayatımızda da sık sık birbirimize sorduğumuz soruları, beklentileri hatta bana nazaran kimi tahlilleri lisana getirdiler.
“İDLİB’TE 2 ŞEHİDİMİZ VAR”
İdlib’te iki şehidimiz var. Allah’tan rahmet diliyoruz. Umuyoruz bu topraklara huzur, rahmet gelir. Alın teri hükümran olur, daima birlikte üretiriz ve kazanırız. Dolasıyla dış siyasete değineceğim. Faturasının ne kadar ağır olduğunu birlikte görüşeceğiz.
“NASIL BİR SİYASET İSTİYORUZ?”
Evvel Sıtkı Beyefendi, ‘Nasıl bir siyaset istiyoruz’ diye başladı konuşmasına. Evet, nasıl bir siyaset istiyoruz. Aslında yaptığı konuşmanın altına rahatlıkla, bütün inancımla imzamı atabilirim. Siyasetin o denli olması lazım. aslına bakarsan o denli bir siyaset olmadığı için Türkiye bu pozisyonda. Şayet siz siyaseti, kişisel çıkar üzerine inşa etmezseniz yahut aşikâr bir kitlenin çıkarları üzerine inşa etmezseniz yahut siyaseti, çağdaş uygarlığı bir tarafa bırakıp kendi dar alanınıza hapseder bir siyaset izlerseniz, Türkiye bu hale gelir. Bizim gaye olarak gördüğümüz, o amacı aşmak için gayret harcadığımız çağdaş uygarlığı öngörüyor ve o maksada kitleniyorsak esasen siyasetçinin sizin dediğiniz cinsten bir siyasetçi olması lazım.
“BAŞLANGIÇTAKİ İDEOLOJİYİ niye KAYBETTİK?”
Bizim İkinci Yüzyıla Davet Beyanname’miz var. Aslında keşke o davet beyannamemizi bulsaydık da bütün endüstrici dostlarımıza verebilseydik. 13 unsur halinde; bir yüz yılı devirdik, ikinci yüz yılda neler yapmamız lazım? Bir yüz yıl acılarımız, savaşlarımız, büyük sarsıntılarımız, hastalıklarımız, idamlarımız var. Ancak bir yüz yılı bu biçimde bitirdik. Geçen bir yüz yıldan ders çıkararak gelecek yüz yılı inşa etmek zorundayız. Şayet biz, yüz yılın daha başlangıcında, birinci 25 yılında uçak yapıp ve dünyaya uçak ihraç eden beş ülkeden birisiysek o yüz yılın başlangıcındaki ideolojiyi niye kaybettik, bunu düşünüp tartışmamız lazım.
“BİZ SÖYLEDİK, BU YANLIŞTIR DEDİK”
Endüstrici arkadaşlarım şunu âlâ bilsinler, epeyce kıymetli elektrik kullanıyoruz. Akkuyu’daki nükleer santral devreye girdiğinde kilowatt saatine katma kıymet vergisi hariç 12,5 sent para ödeyeceksiniz. Sizin rekabet ettiğiniz ülkeler 3 sente, kilowatt saatine elektrik kullanırken siz 12,5 sent, üstelik garanti etmişsiniz, KDV hariç kullanacaksınız. Nasıl rekabet edeceksiniz? Bir sitemim de şu, niçin itiraz etmediniz? Rekabet bahtınızı ortadan kaldırıyorlar, bu yanlıştır niçin demediniz? Biz söylemiş olduk. Bu yanlıştır dedik. 12,5 sente elektrik verirsen bu gitmez.
“PARİS MUKAVELESİ’NİN İMZALANMASI LAZIM”
Paris Mukavelesi, imzalanması, gereğinin yapılması lazım. TÜSİAD’ın yaptığı bir çalışma var, 2 milyar dolarlık ek yük gelecek size. Sanayicilere, ihracatçılara gelecek. Şayet Paris Kontratı imzalanmaz ve gereği yapılmazsa bir süre daha sonra Türkiye’den Avrupa Birliği’ne mal ihraç edecek sanayiciden ya da iş insanlarından ek vergi alınacak. Bir tedbir, çalışma var mı? Yok. Bunların çözülmesi lazım. Bütün bunlara karşın karamsar değilim. Hepsini çözebilecek kapasiteye sahibiz. Bu ülke sahip. Siyaseten de sahibiz.
Hepiniz istikrar istiyorsunuz. İktisatta, siyasette istikrar… İstikrar nedir diye sizin isminize sözlüğe baktım. Şöyle diyor, ‘düzenlilik, düzenlilik ortasında sürüp gitme, kararlılık.’ Hoş, iktisatta istikrar var mı, demokraside? Yok. Olağan hayatımızda, idarede istikrar var mı? Orada da yok. bu biçimde kararlılık nerede burada? Benim hem siyaset hem bürokratik hayatımda en çok kelam, istikrar kavramı. Nereye gitseniz, bir formuyla istikrardan kelam edilir. Öteki ülkelerle kıyaslıyoruz. Aslında siyaset olağan tabanında yürüyebilirse ülke için yapabileceği hayli fazla şey yok. Siyaset, yapacağı öngörüleri gerçekleştirmek için sağlıklı ve dengeli gayeler belirlemelidir. Öngörüleri gerçekleştirmek için, Türkiye’nin büyümesi, iktisatta, bilimde, kültürde, sanatta öngörülen gayeleri belirlersiniz, o amaçları kamunun kurumları ve özel dal birlikte gerçekleştirirler.
“DEVLETİ YÖNETMEK BU KADAR KOLAY MI, EVET KOLAY”
Devleti yönetmek aslında fazlaca kolay bir şey. Ben bunu söylemiş olduğimde başlangıçta büyük itirazlar gelmişti. Ya devlet idaresi bu kadar kolay mı? Evet, niçin kolay, zira devlet idaresinde her insanın misyonu maddelerle, yönetmeliklerle, tüzüklerle belirlenmiştir. İhale nasıl yapılacak, yasası var. Genel müdür ne yapacak, kuralı var. Odacı ne yapacak, yönetmeliği var. Bütün bunların hepsinin tarifi var aslında. Sorunun kaynaklandığı nokta, siyaset kurumu kanunlara ve kurallara muhalif bürokrasiye talimat verdiği vakit sorun çıkmaya başlıyor. İhaleyi ona değil buna ver. bu biçimde devlette liyakati öldürüyorsunuz.
Bir ülkede demokratik standartlar yüksek değilse, yani gelişmiş ülkelerin öngördüğü demokrasi bizim ülkemizde de yoksa, asla ve asla sağlıklı büyüyemezsiniz, saygınlık kazanamazsınız. Zira demokratik standartların yüksek olması demek, her insanın can ve mal güvenliğinin sağlanması demektir. Can ve mal güvenliğinin türel teminat altında olması demektir. Bunun için demokratik, laik, toplumsal, hukuk devleti tarifi da vardı, az evvel yansıtmada gördük onu. Dolasıyla biz can ve mal güvenliğini sağlamak zorundayız. Yargı bağımsızlığını sağlamak zorundayız.
“DEMOKRASİ GELİŞMEMİŞSE BÜYÜMETİ UNUTUN, KALKINMAYI DA”
Vizyonumuzun birinci kuralı demokrasisi gelişmiş bir ülke haline gelmek. Demokrasisi gelişmiş bir ülke şayet olmazsanız büyümeyi unutun. Kalkınmayı da unutun. Zira dünyada bu biçimde bir örnek yok. Bunu sorduk, iktisatçılarla da tartıştık. Can ve mal güvenliğim yoksa ben niçin fabrika kurayım. Yabancılar niçin gelsin buraya, gelmiyorlar, yatırım yapmıyorlar. Spekülatif maksatlarla geliyorlar, yüksek faiz veriyoruz, geliyor 1 yıllığına yüksek faizi alıp, geri kendi ülkesine gidiyor. Ve sizin ösöylemiş olduğiniz vergilerin büyük bir kısmı Londra’daki tefecilere gidiyor, kimse kusura bakmasın. Bunu siz içinize sindirir misiniz bilemiyorum lakin biz içimize sindiremiyoruz. Bu ülkede biz kazanalım, bizim sanayicimiz yatırım yapsın, istihdam yaratsınlar ve Türkiye’yi büyütelim.
“TÜRKİYE’NİN ÜRETMESİ LAZIM”
İkincisi, üreten Türkiye. Demokrasiyi sağlayıp büyüttükten daha sonra çağdaş uygarlığı yakalamanın ikinci yolu üreten Türkiye. Türkiye’nin üretmesi lazım. Her alanda. Az evvel tarımdan da kelam edildi. Her şeyi ithal eder hale geldik. Konya’dan küçük Hollanda, bizim 10 katımız tarım eseri ihracatı yapıyor. Niçin biz yapmıyoruz? Hangi münasebetle? Evvelden Devlet Planlama Teşkilatı vardı, orada fazlaca nitelikle beşerler çalışırdı. Nerede bu Devlet Planlama Teşkilatı? Kapatıldı, niçin, hangi münasebetle? Biz ne düşünüyoruz, sıfırdan Stratejik Planlama Teşkilatı kuracağız. En nitelikli insanları orada istihdam edeceğiz. Ülkeler yalnızca 5 yıllık planlar değil, 50 yıllık, 100 yıllık planlar yapıyorlar. Biz planlama teşkilatını kaldırdık. Eminim, adım üzere biliyorum, tahminen çoğunuzun haberi bile yoktur. Bu sistemin değişmesi lazım. Hakça bir nizamın gelmesi lazım.
Üniversitenin rektörü benim adamım olacak. Olmaz, bilgiyi, üniversiteyi mahvedersiniz. Üniversitelerin bir kültürü vardır, oralar farklı yerlerdir. Sıcak siyasetin konusu olmaz. Üniversitelerde her türlü fikir özgürce tartışılmalıdır. O denli bir yer yaratmak zorundasınız. En ters niyetlere imkan sağlamalısınız. En ters kanılar toplumu değiştirebilir, dönüştürebilir. Dolasıyla üniversite söylemiş olduğiniz kuruma büyük kıymet vermelisiniz.
“KİMSENİN AÇ VE AÇIKTA OLMADIĞI BİR TÜRKİYE İNŞA ETMEK ZORUNDAYIZ”
Demokrasimizi geliştirdik diyelim, katma pahası yüksek eserler üretmeye başladık diyelim, yargımız tarafsız ve bağımsız diyelim, kanıyı tabir özgürlüğünün önünde hiç bir sınırlama yok diyelim, devlet yaptığı bütün harcamaları kuruşu kuruşuna milletine veriyor diyelim, kesin hesap komitesi kuruldu, muhalefet partisi her türlü soruyu rahatlıkla iktidar partisine sorabiliyor diyelim. Kâfi mi? Hayır. Üçüncü bir vizyona gereksiniminiz var. kuvvetli bir toplumsal devlet. Şayet siz kuvvetli bir toplumsal devlet kuramazsanız sorunu çözemezseniz. Barışı, iç huzuru sağlayamazsınız. Ne diyor cetlerimiz, ‘biri yer biri bakar, kıyamet ondan kopar’. Hiç kimsenin aç ve açıkta kalmadığı bir Türkiye’yi inşa etmek zorundasınız.
Yeni kurumlara, yeni kurallara, yeni takımlara gereksinimimiz var. Bunları elbette sağlayabiliriz. Karamsar mıyım? Asla karamsar değilim. Türkiye kendisini toparlar mı? 5 yıl ortasında epeyce farklı bir Türkiye’yi inşa etmek mümkün. O denli 15, 20 yıl falan değil, 5 yıl ortasında mümkün. 5 yıl ortasında bölgenin en kuvvetli devleti, 5 yıl ortasında istihdam sıkıntısını büyük ölçüde çözmüş, 5 yıl ortasında katma pahası yüksek eser üretmeye kilitlenmiş sanayi, 5 yıl ortasında yeni bir teşvik, bütçe siyaseti, yeni bir para siyaseti izleyerek bütün bunları düzeltmek mümkün. Birinci 6 ayda bu topluma rahat bir nefes aldırmak mümkün. Gelecek garantisi, kanıyı tabir özgürlüğü vereceksiniz. Ben kimi vakit bize oy verin diyorum, zira bizi en rahat eleştirebileceğiniz ortamı yaratacağız size diyorum. Eleştirmek ve tenkitten ders çıkarmak kadar bedelli bir şey var mı? Bir siyasetçinin alkışa değil tenkide muhtaçlığı var. aslına bakarsan siyasetçi bu şuurda olsa memlekette meseleler çözülecek.
21’inci yüz yılda kahramanlara gereksinimimiz yok. 21’inci yüz yılda akılcı düşünen siyasetçilere muhtaçlığımız var. Bol keseden konuşana değil, gaye gösterip gayenin ardında koşan ve Türkiye’yi ileriye taşıyacak siyasetçilere muhtaçlığımız var. Biz 13’üncü, 14’üncü yüz yıldaki öyküleri değil 21’inci yüz yılda kendi hikayemizi yazmalıyız. Kendi hikayemizi de birlikte yazabiliriz. İş insanları, endüstrici, çiftçilerle daima birlikte yazabiliriz. Ve biz kendi ülkemizi bu noktalara rahatlıkla taşıyabiliriz.”
Kılıçdaroğlu’nun konuşmasından öne çıkanlar şöyleki:
“Ülkenin büyümesi, kalkınması, saygınlık kazanması açısından emek veren dostlarla beraberyiz. İki bedelli konuşmacıyı büyük bir dikkatle dinledim. Aslında üç aşağı beş üst hepimizin başında olan, günlük hayatımızda da sık sık birbirimize sorduğumuz soruları, beklentileri hatta bana nazaran kimi tahlilleri lisana getirdiler.
“İDLİB’TE 2 ŞEHİDİMİZ VAR”
İdlib’te iki şehidimiz var. Allah’tan rahmet diliyoruz. Umuyoruz bu topraklara huzur, rahmet gelir. Alın teri hükümran olur, daima birlikte üretiriz ve kazanırız. Dolasıyla dış siyasete değineceğim. Faturasının ne kadar ağır olduğunu birlikte görüşeceğiz.
“NASIL BİR SİYASET İSTİYORUZ?”
Evvel Sıtkı Beyefendi, ‘Nasıl bir siyaset istiyoruz’ diye başladı konuşmasına. Evet, nasıl bir siyaset istiyoruz. Aslında yaptığı konuşmanın altına rahatlıkla, bütün inancımla imzamı atabilirim. Siyasetin o denli olması lazım. aslına bakarsan o denli bir siyaset olmadığı için Türkiye bu pozisyonda. Şayet siz siyaseti, kişisel çıkar üzerine inşa etmezseniz yahut aşikâr bir kitlenin çıkarları üzerine inşa etmezseniz yahut siyaseti, çağdaş uygarlığı bir tarafa bırakıp kendi dar alanınıza hapseder bir siyaset izlerseniz, Türkiye bu hale gelir. Bizim gaye olarak gördüğümüz, o amacı aşmak için gayret harcadığımız çağdaş uygarlığı öngörüyor ve o maksada kitleniyorsak esasen siyasetçinin sizin dediğiniz cinsten bir siyasetçi olması lazım.
“BAŞLANGIÇTAKİ İDEOLOJİYİ niye KAYBETTİK?”
Bizim İkinci Yüzyıla Davet Beyanname’miz var. Aslında keşke o davet beyannamemizi bulsaydık da bütün endüstrici dostlarımıza verebilseydik. 13 unsur halinde; bir yüz yılı devirdik, ikinci yüz yılda neler yapmamız lazım? Bir yüz yıl acılarımız, savaşlarımız, büyük sarsıntılarımız, hastalıklarımız, idamlarımız var. Ancak bir yüz yılı bu biçimde bitirdik. Geçen bir yüz yıldan ders çıkararak gelecek yüz yılı inşa etmek zorundayız. Şayet biz, yüz yılın daha başlangıcında, birinci 25 yılında uçak yapıp ve dünyaya uçak ihraç eden beş ülkeden birisiysek o yüz yılın başlangıcındaki ideolojiyi niye kaybettik, bunu düşünüp tartışmamız lazım.
“BİZ SÖYLEDİK, BU YANLIŞTIR DEDİK”
Endüstrici arkadaşlarım şunu âlâ bilsinler, epeyce kıymetli elektrik kullanıyoruz. Akkuyu’daki nükleer santral devreye girdiğinde kilowatt saatine katma kıymet vergisi hariç 12,5 sent para ödeyeceksiniz. Sizin rekabet ettiğiniz ülkeler 3 sente, kilowatt saatine elektrik kullanırken siz 12,5 sent, üstelik garanti etmişsiniz, KDV hariç kullanacaksınız. Nasıl rekabet edeceksiniz? Bir sitemim de şu, niçin itiraz etmediniz? Rekabet bahtınızı ortadan kaldırıyorlar, bu yanlıştır niçin demediniz? Biz söylemiş olduk. Bu yanlıştır dedik. 12,5 sente elektrik verirsen bu gitmez.
“PARİS MUKAVELESİ’NİN İMZALANMASI LAZIM”
Paris Mukavelesi, imzalanması, gereğinin yapılması lazım. TÜSİAD’ın yaptığı bir çalışma var, 2 milyar dolarlık ek yük gelecek size. Sanayicilere, ihracatçılara gelecek. Şayet Paris Kontratı imzalanmaz ve gereği yapılmazsa bir süre daha sonra Türkiye’den Avrupa Birliği’ne mal ihraç edecek sanayiciden ya da iş insanlarından ek vergi alınacak. Bir tedbir, çalışma var mı? Yok. Bunların çözülmesi lazım. Bütün bunlara karşın karamsar değilim. Hepsini çözebilecek kapasiteye sahibiz. Bu ülke sahip. Siyaseten de sahibiz.
Hepiniz istikrar istiyorsunuz. İktisatta, siyasette istikrar… İstikrar nedir diye sizin isminize sözlüğe baktım. Şöyle diyor, ‘düzenlilik, düzenlilik ortasında sürüp gitme, kararlılık.’ Hoş, iktisatta istikrar var mı, demokraside? Yok. Olağan hayatımızda, idarede istikrar var mı? Orada da yok. bu biçimde kararlılık nerede burada? Benim hem siyaset hem bürokratik hayatımda en çok kelam, istikrar kavramı. Nereye gitseniz, bir formuyla istikrardan kelam edilir. Öteki ülkelerle kıyaslıyoruz. Aslında siyaset olağan tabanında yürüyebilirse ülke için yapabileceği hayli fazla şey yok. Siyaset, yapacağı öngörüleri gerçekleştirmek için sağlıklı ve dengeli gayeler belirlemelidir. Öngörüleri gerçekleştirmek için, Türkiye’nin büyümesi, iktisatta, bilimde, kültürde, sanatta öngörülen gayeleri belirlersiniz, o amaçları kamunun kurumları ve özel dal birlikte gerçekleştirirler.
“DEVLETİ YÖNETMEK BU KADAR KOLAY MI, EVET KOLAY”
Devleti yönetmek aslında fazlaca kolay bir şey. Ben bunu söylemiş olduğimde başlangıçta büyük itirazlar gelmişti. Ya devlet idaresi bu kadar kolay mı? Evet, niçin kolay, zira devlet idaresinde her insanın misyonu maddelerle, yönetmeliklerle, tüzüklerle belirlenmiştir. İhale nasıl yapılacak, yasası var. Genel müdür ne yapacak, kuralı var. Odacı ne yapacak, yönetmeliği var. Bütün bunların hepsinin tarifi var aslında. Sorunun kaynaklandığı nokta, siyaset kurumu kanunlara ve kurallara muhalif bürokrasiye talimat verdiği vakit sorun çıkmaya başlıyor. İhaleyi ona değil buna ver. bu biçimde devlette liyakati öldürüyorsunuz.
Bir ülkede demokratik standartlar yüksek değilse, yani gelişmiş ülkelerin öngördüğü demokrasi bizim ülkemizde de yoksa, asla ve asla sağlıklı büyüyemezsiniz, saygınlık kazanamazsınız. Zira demokratik standartların yüksek olması demek, her insanın can ve mal güvenliğinin sağlanması demektir. Can ve mal güvenliğinin türel teminat altında olması demektir. Bunun için demokratik, laik, toplumsal, hukuk devleti tarifi da vardı, az evvel yansıtmada gördük onu. Dolasıyla biz can ve mal güvenliğini sağlamak zorundayız. Yargı bağımsızlığını sağlamak zorundayız.
“DEMOKRASİ GELİŞMEMİŞSE BÜYÜMETİ UNUTUN, KALKINMAYI DA”
Vizyonumuzun birinci kuralı demokrasisi gelişmiş bir ülke haline gelmek. Demokrasisi gelişmiş bir ülke şayet olmazsanız büyümeyi unutun. Kalkınmayı da unutun. Zira dünyada bu biçimde bir örnek yok. Bunu sorduk, iktisatçılarla da tartıştık. Can ve mal güvenliğim yoksa ben niçin fabrika kurayım. Yabancılar niçin gelsin buraya, gelmiyorlar, yatırım yapmıyorlar. Spekülatif maksatlarla geliyorlar, yüksek faiz veriyoruz, geliyor 1 yıllığına yüksek faizi alıp, geri kendi ülkesine gidiyor. Ve sizin ösöylemiş olduğiniz vergilerin büyük bir kısmı Londra’daki tefecilere gidiyor, kimse kusura bakmasın. Bunu siz içinize sindirir misiniz bilemiyorum lakin biz içimize sindiremiyoruz. Bu ülkede biz kazanalım, bizim sanayicimiz yatırım yapsın, istihdam yaratsınlar ve Türkiye’yi büyütelim.
“TÜRKİYE’NİN ÜRETMESİ LAZIM”
İkincisi, üreten Türkiye. Demokrasiyi sağlayıp büyüttükten daha sonra çağdaş uygarlığı yakalamanın ikinci yolu üreten Türkiye. Türkiye’nin üretmesi lazım. Her alanda. Az evvel tarımdan da kelam edildi. Her şeyi ithal eder hale geldik. Konya’dan küçük Hollanda, bizim 10 katımız tarım eseri ihracatı yapıyor. Niçin biz yapmıyoruz? Hangi münasebetle? Evvelden Devlet Planlama Teşkilatı vardı, orada fazlaca nitelikle beşerler çalışırdı. Nerede bu Devlet Planlama Teşkilatı? Kapatıldı, niçin, hangi münasebetle? Biz ne düşünüyoruz, sıfırdan Stratejik Planlama Teşkilatı kuracağız. En nitelikli insanları orada istihdam edeceğiz. Ülkeler yalnızca 5 yıllık planlar değil, 50 yıllık, 100 yıllık planlar yapıyorlar. Biz planlama teşkilatını kaldırdık. Eminim, adım üzere biliyorum, tahminen çoğunuzun haberi bile yoktur. Bu sistemin değişmesi lazım. Hakça bir nizamın gelmesi lazım.
Üniversitenin rektörü benim adamım olacak. Olmaz, bilgiyi, üniversiteyi mahvedersiniz. Üniversitelerin bir kültürü vardır, oralar farklı yerlerdir. Sıcak siyasetin konusu olmaz. Üniversitelerde her türlü fikir özgürce tartışılmalıdır. O denli bir yer yaratmak zorundasınız. En ters niyetlere imkan sağlamalısınız. En ters kanılar toplumu değiştirebilir, dönüştürebilir. Dolasıyla üniversite söylemiş olduğiniz kuruma büyük kıymet vermelisiniz.
“KİMSENİN AÇ VE AÇIKTA OLMADIĞI BİR TÜRKİYE İNŞA ETMEK ZORUNDAYIZ”
Demokrasimizi geliştirdik diyelim, katma pahası yüksek eserler üretmeye başladık diyelim, yargımız tarafsız ve bağımsız diyelim, kanıyı tabir özgürlüğünün önünde hiç bir sınırlama yok diyelim, devlet yaptığı bütün harcamaları kuruşu kuruşuna milletine veriyor diyelim, kesin hesap komitesi kuruldu, muhalefet partisi her türlü soruyu rahatlıkla iktidar partisine sorabiliyor diyelim. Kâfi mi? Hayır. Üçüncü bir vizyona gereksiniminiz var. kuvvetli bir toplumsal devlet. Şayet siz kuvvetli bir toplumsal devlet kuramazsanız sorunu çözemezseniz. Barışı, iç huzuru sağlayamazsınız. Ne diyor cetlerimiz, ‘biri yer biri bakar, kıyamet ondan kopar’. Hiç kimsenin aç ve açıkta kalmadığı bir Türkiye’yi inşa etmek zorundasınız.
Yeni kurumlara, yeni kurallara, yeni takımlara gereksinimimiz var. Bunları elbette sağlayabiliriz. Karamsar mıyım? Asla karamsar değilim. Türkiye kendisini toparlar mı? 5 yıl ortasında epeyce farklı bir Türkiye’yi inşa etmek mümkün. O denli 15, 20 yıl falan değil, 5 yıl ortasında mümkün. 5 yıl ortasında bölgenin en kuvvetli devleti, 5 yıl ortasında istihdam sıkıntısını büyük ölçüde çözmüş, 5 yıl ortasında katma pahası yüksek eser üretmeye kilitlenmiş sanayi, 5 yıl ortasında yeni bir teşvik, bütçe siyaseti, yeni bir para siyaseti izleyerek bütün bunları düzeltmek mümkün. Birinci 6 ayda bu topluma rahat bir nefes aldırmak mümkün. Gelecek garantisi, kanıyı tabir özgürlüğü vereceksiniz. Ben kimi vakit bize oy verin diyorum, zira bizi en rahat eleştirebileceğiniz ortamı yaratacağız size diyorum. Eleştirmek ve tenkitten ders çıkarmak kadar bedelli bir şey var mı? Bir siyasetçinin alkışa değil tenkide muhtaçlığı var. aslına bakarsan siyasetçi bu şuurda olsa memlekette meseleler çözülecek.
21’inci yüz yılda kahramanlara gereksinimimiz yok. 21’inci yüz yılda akılcı düşünen siyasetçilere muhtaçlığımız var. Bol keseden konuşana değil, gaye gösterip gayenin ardında koşan ve Türkiye’yi ileriye taşıyacak siyasetçilere muhtaçlığımız var. Biz 13’üncü, 14’üncü yüz yıldaki öyküleri değil 21’inci yüz yılda kendi hikayemizi yazmalıyız. Kendi hikayemizi de birlikte yazabiliriz. İş insanları, endüstrici, çiftçilerle daima birlikte yazabiliriz. Ve biz kendi ülkemizi bu noktalara rahatlıkla taşıyabiliriz.”