Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu, Kastamonu’da katıldığı 4. olağan vilayet kongresinde Türkiye iktisadı ve minimum fiyata ait açıklamalarda bulundu. Halk Eğitim Merkezi Konferans salonunda konuşan Karamollaoğlu, şunları söylemiş oldu:
“HANGİ ÖYKÜYÜ SÖYLÜYORSUN”
“Şu anda ulusal geliri dağıtırken minimum fiyat açlık hududunda, hepimiz biliyoruz. Şunu bir türlü anlamıyorum. AK Partili arkadaşları kimi vakit dinlediğimiz vakit o denli bir heyecanla anlatıyorlar ki ‘Biz bu biçimde bir periyodu hiç yaşamadık. Bundan daha yeterlisi olmaz’ Pekala verdiğiniz minimum fiyat ne? Açlık hududu. Siz diyorsunuz ki ‘Rakam olarak 2002’de geldiğimiz vakit 2003’teki sayı şuydu, artık bu 3 bin liraya çıktı. On misli arttı’. bu biçimdeda açlık sonuydu, bugün de açlık hududu. bu biçimde da adam karnını doyuramıyordu, bugün de doyuramıyor. Hangi öyküyü söylüyorsun? Milleti kandırmaya kalkıyorsun. İnsanın karnını, bir ailenin geçimi sağlayacak, karnını doyuracak kadar bir fiyat veriyor musun? İsmi üstünde, açlık hududunda veriyorsun açlık, tokluk değil. Bu adamın elektriği var, gazı var, öbür masrafları var, çocuğunun okul masrafları var, ulaşımı var. Onları nereden karşılayacak? ‘Ona karışmam’ diyor. ‘Ben karnının doyacağı kadar sana parayı veririm, gerisini de sen nereden bulursan bul.’ bu biçimde bir anlayışla siz iktisatta adaleti sağlayamazsınız.
“TÜRKİYE’DE ÜRETİME KATKI SAĞLAMAYAN HER YATIRIM İSRAFTIR”
İsraf, sorunun genel temeline dayanıyor. Bizim üzere bir memlekette birkaç yüz bin Mercedes makam aracı olmaz. Gidin Avrupa’ya, en zenginlerinde bu yoktur. En zenginleri diyorum, orta hallisini demiyorum. Arkadaş bu biçimde mantık olur mu? Genelge çıkıyor, ‘İsrafı durdurun’. Cumhurbaşkanlığı ve Meclis müstesna. İsrafın büyüğü burada. bu biçimde bir genelge ile siz israfı ortadan nasıl kaldıracaksınız? Ki bu arkadaşların yaptıklarına, kendi yaptıklarına israf bile denmiyor. Ben, size israfı bizim tarafımızdan sayayım. Şu anda Türkiye’de üretime katkı sağlamayan her yatırım israftır, her yatırım. İster devlet havaalanı yap ister yol yap ister köprü yap, ne yaparsan yap. Hatta biraz daha ileri gideyim; istersen hastane yap. Hastane şayet olmazsa olur mu? olağan olarak olmaz. Lakin sen hastaneyi, eskisini yıkıp da niçin yenisini yapıyorsun? Eskisinde ne çıktı? Neyi noksandı da yenisini yaptın? ‘Efendim yenisi fazlaca daha hoş, mükemmel’, tabi anladım kusursuz. Fakat eskisinde de rastgele bir sorun yoktu ki. Hizmet verecek durumdaydı. Gidin yurt dışına, yüz yıllık hastaneler var, yüz yıllık. Bunlar ayakta duruyor, halka hizmet veriyor da biz niçin kırık, elli yıllık hastanelerimizde millete hizmet vermeyelim?
“ADALET SARAYDA SAĞLANAMAZ”
Hastaneyi bıraktık, adaleti saraylarda aramaya başladık. Adalet sarayları inşa ediyor. Adalet sarayda sağlanamaz. Saraylarda oturanlar, biraz sarayın keyfine kapılır; adaleti değil kendi makamlarını düşünmeye başlarlar. Ben ondan korkarım. Kimseyi şahsen itham etmek istemem. Lakin adalet sahiden sarayda aranmaz. Lakin bizim, bakın her yerde adalet saraylarımız var. Devlet daireleri ihtişamlı hale geldi. Kapıdan girerken korkuyor. Yani bir adam kapıdan girerkilk evvel düğmesini ilikliyor. Niçin? Neyle karşılaşacağını bilmiyor ki. Binaya hürmet gösteriyor. İçindeki muameleyi gördüğü vakitte bin sefer lanet ediyor. Siz kendi köşkünüzde otururken bunlarla hiç ilgilenmeyebilirsiniz lakin insanlarımız yaşadıkça bunun ne kadar kıymetli olduğunu idrak ediyor. Devlet ile yüz yüze gelmeyen beşerler bir soruna düştüğü vakit, devlete müracaat etmeyen beşerler bunun farkında olmayabilir. Lakin sen, devlet kapısına düştüğünde yanında seni kollayacak bir AK Partili yoksa hapı yuttun. Maalesef bu bir gerçek. Parti devleti haline dönerseniz bu biçimde beşerler devletten de ümidini keser, soğumaya başlar.”
“HANGİ ÖYKÜYÜ SÖYLÜYORSUN”
“Şu anda ulusal geliri dağıtırken minimum fiyat açlık hududunda, hepimiz biliyoruz. Şunu bir türlü anlamıyorum. AK Partili arkadaşları kimi vakit dinlediğimiz vakit o denli bir heyecanla anlatıyorlar ki ‘Biz bu biçimde bir periyodu hiç yaşamadık. Bundan daha yeterlisi olmaz’ Pekala verdiğiniz minimum fiyat ne? Açlık hududu. Siz diyorsunuz ki ‘Rakam olarak 2002’de geldiğimiz vakit 2003’teki sayı şuydu, artık bu 3 bin liraya çıktı. On misli arttı’. bu biçimdeda açlık sonuydu, bugün de açlık hududu. bu biçimde da adam karnını doyuramıyordu, bugün de doyuramıyor. Hangi öyküyü söylüyorsun? Milleti kandırmaya kalkıyorsun. İnsanın karnını, bir ailenin geçimi sağlayacak, karnını doyuracak kadar bir fiyat veriyor musun? İsmi üstünde, açlık hududunda veriyorsun açlık, tokluk değil. Bu adamın elektriği var, gazı var, öbür masrafları var, çocuğunun okul masrafları var, ulaşımı var. Onları nereden karşılayacak? ‘Ona karışmam’ diyor. ‘Ben karnının doyacağı kadar sana parayı veririm, gerisini de sen nereden bulursan bul.’ bu biçimde bir anlayışla siz iktisatta adaleti sağlayamazsınız.
“TÜRKİYE’DE ÜRETİME KATKI SAĞLAMAYAN HER YATIRIM İSRAFTIR”
İsraf, sorunun genel temeline dayanıyor. Bizim üzere bir memlekette birkaç yüz bin Mercedes makam aracı olmaz. Gidin Avrupa’ya, en zenginlerinde bu yoktur. En zenginleri diyorum, orta hallisini demiyorum. Arkadaş bu biçimde mantık olur mu? Genelge çıkıyor, ‘İsrafı durdurun’. Cumhurbaşkanlığı ve Meclis müstesna. İsrafın büyüğü burada. bu biçimde bir genelge ile siz israfı ortadan nasıl kaldıracaksınız? Ki bu arkadaşların yaptıklarına, kendi yaptıklarına israf bile denmiyor. Ben, size israfı bizim tarafımızdan sayayım. Şu anda Türkiye’de üretime katkı sağlamayan her yatırım israftır, her yatırım. İster devlet havaalanı yap ister yol yap ister köprü yap, ne yaparsan yap. Hatta biraz daha ileri gideyim; istersen hastane yap. Hastane şayet olmazsa olur mu? olağan olarak olmaz. Lakin sen hastaneyi, eskisini yıkıp da niçin yenisini yapıyorsun? Eskisinde ne çıktı? Neyi noksandı da yenisini yaptın? ‘Efendim yenisi fazlaca daha hoş, mükemmel’, tabi anladım kusursuz. Fakat eskisinde de rastgele bir sorun yoktu ki. Hizmet verecek durumdaydı. Gidin yurt dışına, yüz yıllık hastaneler var, yüz yıllık. Bunlar ayakta duruyor, halka hizmet veriyor da biz niçin kırık, elli yıllık hastanelerimizde millete hizmet vermeyelim?
“ADALET SARAYDA SAĞLANAMAZ”
Hastaneyi bıraktık, adaleti saraylarda aramaya başladık. Adalet sarayları inşa ediyor. Adalet sarayda sağlanamaz. Saraylarda oturanlar, biraz sarayın keyfine kapılır; adaleti değil kendi makamlarını düşünmeye başlarlar. Ben ondan korkarım. Kimseyi şahsen itham etmek istemem. Lakin adalet sahiden sarayda aranmaz. Lakin bizim, bakın her yerde adalet saraylarımız var. Devlet daireleri ihtişamlı hale geldi. Kapıdan girerken korkuyor. Yani bir adam kapıdan girerkilk evvel düğmesini ilikliyor. Niçin? Neyle karşılaşacağını bilmiyor ki. Binaya hürmet gösteriyor. İçindeki muameleyi gördüğü vakitte bin sefer lanet ediyor. Siz kendi köşkünüzde otururken bunlarla hiç ilgilenmeyebilirsiniz lakin insanlarımız yaşadıkça bunun ne kadar kıymetli olduğunu idrak ediyor. Devlet ile yüz yüze gelmeyen beşerler bir soruna düştüğü vakit, devlete müracaat etmeyen beşerler bunun farkında olmayabilir. Lakin sen, devlet kapısına düştüğünde yanında seni kollayacak bir AK Partili yoksa hapı yuttun. Maalesef bu bir gerçek. Parti devleti haline dönerseniz bu biçimde beşerler devletten de ümidini keser, soğumaya başlar.”