Siyaset, demokratik sistemler açısından hayati bir değere sahiptir. Sistemin ismi başkanlık ya da parlamenter olabilir, temel olan sistemin demokratik kriterlere sahip olmasıdır. Bu açıdan bakıldığında Türkiye’de hala yürürlükte olan bu alaturka sistemi ne yazık ki demokratik bir parametre ortasında pahalandırmak mümkün değildir.
ötürüsıyla Türkiye’deki siyasi faaliyetlerin farklı bir tabanda tartışılma zarureti bulunmaktadır. Evet bu büyük bir talihsizlik lakin gerçek şu ki; bugün itibariyle siyasetin icra-i faaliyette bulunabilmesinin tek yolu ittifak modelidir. Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan geçtiğimiz hafta kümede yaptığı konuşmada, “Türkiye’nin Cumhurbaşkanlığı Sistemi ile yönetildiği ve yönetileceği aşikardır” derken tam da bu gerçeğin altını çizmiştir.
şüphesiz cumhurbaşkanının bu alaturka sistemi savunmasından daha doğal bir durum olamaz, çünkü sistemi şahsen kendileri getirdiler. Temel sorunlu olan Erdoğan’ın ÂLÂ Parti başkanı Meral Akşener ve CHP başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nu HDP’nin saklı ortağı olmakla suçlamasıdır.
halbuki HDP geçtiğimiz günlerde 11 unsurluk bir tavır evrakı deklare etti ve hiç bir ittifak ortasında yer almayacaklarını, üstelik de İmralı’ya işaret etmeden net bir biçimde açıkladı ve dedi ki: “Parlamento seçiminde rastgele bir ittifak arayışı ortasında olmayacağız. HDP, tek başına milletvekili seçimlerine katılacak. Fakat cumhurbaşkanlığı seçiminde kuvvetli Demokrasi, Tarafsız ve Bağımsız Yargı, Kayyım Rejimi Değil Halk İradesi, Kürt Probleminde Demokratik Tahlil, Barışçı Dış Siyaset, Bayana Özgürlük ve Eşitlik, İktisatta Adalet, Kamu İdaresinde Liyakat, Tabiata Hürmet, Gençler İçin Özgür Ömür, Demokratik Anayasa prensipleri çerçevesinde hareket edebileceğine inandığımız bir cumhurbaşkanı adayına dayanak vereceğiz.”
Herbiçimde birazcık akıl ve mantıkla hareket edebilen herkes bu cümleleri anlayabilecek bir hafızaya sahiptir.
Hal bu biçimdeyken muhalefete yönelik “gizli ittifak” suçlamaları, açıkçası bende öteki bir kıssayı çağrıştırdı… Bilindiği üzere 23 Haziran’da yenidenlanan İstanbul seçimi öncesinde Cumhur İttifakı Öcalan’ın ‘kırmızı bülten’le aranan kardeşi Osman Öcalan’ı TRT’ye çıkartarak Kürtlerin oylarını alabilmek için konuşma yaptırdı. Ayrıyeten Öcalan’ın Kürt seçmene davet niteliği taşıyan mektubunu bir daha TRT’de okutturdu. Dahası, tahlil sürecinde iktidar HDP milletvekillerini İmralı’ya gönderdi ve Öcalan’ın mektubunu Diyarbakır meydanında okuttu. Çabucak belirtelim, o süreç terörün bitirilmesi konusunda kıymetli bir adımdı ve toplumda da bir umut oluşturmuştu, fakat sonu getirilemedi.
Artık Bahçeli takviyeli AK Parti iktidarı, muhalefeti HDP ile ‘gizli ortaklık’ yapmakla suçluyor. Unutmayalım ki HDP millet iradesiyle parlamentoya girmiş kanunî siyasi bir partidir. AK Parti ve MHP dahil bütün partilerin yer aldığı Meclis, dönüşümlü olarak HDP’li lider vekili tarafınca yönetilmektedir, bugüne kadar hiç bir AK Partili, ya da MHP’li bir vekil bu duruma itiraz etmemiştir. Zira bu parlamento milletin iradesiyle oluşmuştur, ötürüsıyla kimsenin milletin iradesine baş tutma hakkı da yoktur.
Ancak şu bir gerçek ki mektubu TRT’de okutulan Öcalan da, bir daha TRT’de konuşturulan ve kırmızı bültenle aranan kardeşi de illegaldir, yani yasa dışı bir örgütün elamanıdır.
Pekala bu durumda kim kiminle ‘gizli’ ya da açık ittifak halindedir?
İşte Cumhur İttifakı’nın temel cevaplaması gereken soru budur. örneğin Cumhur İttifakı’nın bileşenlerinden birisi çıkıp “Evet o gün Öcalan’ın kardeşinin TRT’ye çıkarılması bir hataydı” formunda bir özeleştiride bulunabilir mi? Bugüne kadar ittifaktan bu biçimde bir itiraf sadır olduğunu duymadık.
Muhtemelen iktidar, 2023 seçimlerini kaybetme kıymetine kendisine büyükşehirleri kaybettiren politik kusurlarıyla yüzleşmek yerine muhalefeti itibarsızlaştırmayı hedefleyen kötücül siyaset lisanını kullanmaya devam edecektir.
Maalesef siyaseti her gün biraz daha aşağıya çeken bu kalitesiz ve kötücül lisan yalnızca siyasetin prestijini düşürmekle kalmıyor, hem de Türkiye’ye de vakit ve güç kaybettiriyor. Ne yazık ki bu ülkede yaşayan bireyler olarak olup bitenleri çaresizce seyretmekten öteki bir şey gelmiyor elimizden…
Aslında iktidar da çaresiz. Çünkü dövizin çılgın yükselişini izah edemiyor, hayat pahalılığına, her gün artan enflasyona, 10 milyona yaklaşan işsizlere tahlil üretemediği için o da bizim üzere yalnızca seyrediyor. Şimdilik elinden gelen tek tahlil; komplo teorileri üretmek, ya da yeni teröristler icat etmek…
ötürüsıyla Türkiye’deki siyasi faaliyetlerin farklı bir tabanda tartışılma zarureti bulunmaktadır. Evet bu büyük bir talihsizlik lakin gerçek şu ki; bugün itibariyle siyasetin icra-i faaliyette bulunabilmesinin tek yolu ittifak modelidir. Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan geçtiğimiz hafta kümede yaptığı konuşmada, “Türkiye’nin Cumhurbaşkanlığı Sistemi ile yönetildiği ve yönetileceği aşikardır” derken tam da bu gerçeğin altını çizmiştir.
şüphesiz cumhurbaşkanının bu alaturka sistemi savunmasından daha doğal bir durum olamaz, çünkü sistemi şahsen kendileri getirdiler. Temel sorunlu olan Erdoğan’ın ÂLÂ Parti başkanı Meral Akşener ve CHP başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nu HDP’nin saklı ortağı olmakla suçlamasıdır.
halbuki HDP geçtiğimiz günlerde 11 unsurluk bir tavır evrakı deklare etti ve hiç bir ittifak ortasında yer almayacaklarını, üstelik de İmralı’ya işaret etmeden net bir biçimde açıkladı ve dedi ki: “Parlamento seçiminde rastgele bir ittifak arayışı ortasında olmayacağız. HDP, tek başına milletvekili seçimlerine katılacak. Fakat cumhurbaşkanlığı seçiminde kuvvetli Demokrasi, Tarafsız ve Bağımsız Yargı, Kayyım Rejimi Değil Halk İradesi, Kürt Probleminde Demokratik Tahlil, Barışçı Dış Siyaset, Bayana Özgürlük ve Eşitlik, İktisatta Adalet, Kamu İdaresinde Liyakat, Tabiata Hürmet, Gençler İçin Özgür Ömür, Demokratik Anayasa prensipleri çerçevesinde hareket edebileceğine inandığımız bir cumhurbaşkanı adayına dayanak vereceğiz.”
Herbiçimde birazcık akıl ve mantıkla hareket edebilen herkes bu cümleleri anlayabilecek bir hafızaya sahiptir.
Hal bu biçimdeyken muhalefete yönelik “gizli ittifak” suçlamaları, açıkçası bende öteki bir kıssayı çağrıştırdı… Bilindiği üzere 23 Haziran’da yenidenlanan İstanbul seçimi öncesinde Cumhur İttifakı Öcalan’ın ‘kırmızı bülten’le aranan kardeşi Osman Öcalan’ı TRT’ye çıkartarak Kürtlerin oylarını alabilmek için konuşma yaptırdı. Ayrıyeten Öcalan’ın Kürt seçmene davet niteliği taşıyan mektubunu bir daha TRT’de okutturdu. Dahası, tahlil sürecinde iktidar HDP milletvekillerini İmralı’ya gönderdi ve Öcalan’ın mektubunu Diyarbakır meydanında okuttu. Çabucak belirtelim, o süreç terörün bitirilmesi konusunda kıymetli bir adımdı ve toplumda da bir umut oluşturmuştu, fakat sonu getirilemedi.
Artık Bahçeli takviyeli AK Parti iktidarı, muhalefeti HDP ile ‘gizli ortaklık’ yapmakla suçluyor. Unutmayalım ki HDP millet iradesiyle parlamentoya girmiş kanunî siyasi bir partidir. AK Parti ve MHP dahil bütün partilerin yer aldığı Meclis, dönüşümlü olarak HDP’li lider vekili tarafınca yönetilmektedir, bugüne kadar hiç bir AK Partili, ya da MHP’li bir vekil bu duruma itiraz etmemiştir. Zira bu parlamento milletin iradesiyle oluşmuştur, ötürüsıyla kimsenin milletin iradesine baş tutma hakkı da yoktur.
Ancak şu bir gerçek ki mektubu TRT’de okutulan Öcalan da, bir daha TRT’de konuşturulan ve kırmızı bültenle aranan kardeşi de illegaldir, yani yasa dışı bir örgütün elamanıdır.
Pekala bu durumda kim kiminle ‘gizli’ ya da açık ittifak halindedir?
İşte Cumhur İttifakı’nın temel cevaplaması gereken soru budur. örneğin Cumhur İttifakı’nın bileşenlerinden birisi çıkıp “Evet o gün Öcalan’ın kardeşinin TRT’ye çıkarılması bir hataydı” formunda bir özeleştiride bulunabilir mi? Bugüne kadar ittifaktan bu biçimde bir itiraf sadır olduğunu duymadık.
Muhtemelen iktidar, 2023 seçimlerini kaybetme kıymetine kendisine büyükşehirleri kaybettiren politik kusurlarıyla yüzleşmek yerine muhalefeti itibarsızlaştırmayı hedefleyen kötücül siyaset lisanını kullanmaya devam edecektir.
Maalesef siyaseti her gün biraz daha aşağıya çeken bu kalitesiz ve kötücül lisan yalnızca siyasetin prestijini düşürmekle kalmıyor, hem de Türkiye’ye de vakit ve güç kaybettiriyor. Ne yazık ki bu ülkede yaşayan bireyler olarak olup bitenleri çaresizce seyretmekten öteki bir şey gelmiyor elimizden…
Aslında iktidar da çaresiz. Çünkü dövizin çılgın yükselişini izah edemiyor, hayat pahalılığına, her gün artan enflasyona, 10 milyona yaklaşan işsizlere tahlil üretemediği için o da bizim üzere yalnızca seyrediyor. Şimdilik elinden gelen tek tahlil; komplo teorileri üretmek, ya da yeni teröristler icat etmek…