KeDiDiRKeDi
New member
Çocuklara okuma alışkanlığı kazandırmanın 7 yolu
1-Sadece uykudan evvel okumak yanlış
Bu uygulama okuma alışkanlığına vurulan bir baltadır. Beynimizi, “Kitap okumak uykuya hazırlıktır” diye programlamış oluruz. bu biçimde programlanan beyin, günün hangi saatinde kitap okumaya başlanırsa bunu uykuya hazırlık olarak algılar. daha sonra da ne vakit ele kitap alınsa göz kapakları ağırlaşır ve okumaya geçilemez.
2-Kitap okumanın vakti olmaz
Kitap okumaya özel vakit ayırıp sabit bir noktada dikkatlice kitap okumanın gerekliliği büyük bir yanlıştır. Kitap okuma aksiyonunu ömrün dışına iter. Japonlar, günün her saatinde, her biçimde kitap okuyor. Bunun için özel bir tarifleri bile var: Taşiyomi. Manası; ayakta, yürürken kitap okumak. Yani kitap okumayı özel vakit aralıklarına sıkıştırmamak. Her an her yerde kitap okunabilir. Burada en belirleyici öge gereksinimdir.
3-Kitap kutsal değildir
Kutsal olan tüm mevzular dogmatiktir. Tartışmaya açık değildir. Kesin ve net hudutları vardır. Bu sıfatları kitaba yüklediğimizde, kitap kavramına çocuklar için kırmızı çizgilerin fazlaca olduğu huzursuz edici sonlar biçeriz. Tabuya dönüşen kitap kavramı çocuklar için alımlı olmaktan çıkar. Yetişkin algılarıyla çocuklara dayatmalar yapılmaya başlar. Çocukların gereksinimleri, yetişkinlerle birebir değildir. Çocuk, kitabın kutsallığına değil cümbüşüne bakar. Aksi yaradılışa zıt olur esasen. Cümbüş yoksa çocuk o alanda yoktur.
Bu yüzden çocuk kitapları kutsal değil eğlenceli olmalıdır. Kutsal olan bilgidir, bilmektir. Bu bilgiyi aldığımız tüm malzemeler aracıdır. Araçları hedef haline getirmemeliyiz. özetlemek gerekirse kitabın bir tüketim gereci olduğunu kabul edersek korkmayız ve daha kolay ömrümüzün içine girebilir. Kitap kutsal değildir kültürel bir gereçtir.
4-Her kitap bir öğretmen değildir
Hayır! Kitap her vakit öğretmen değildir. kimi vakit arkadaş, kimi vakit de baş belası olabilir. 200 yıl öncesinin kalıpları ile bugünün çocuklarını zorlamamak lazım. Bu kalıp içerisinde çocuklar kitapları yalnızca kendilerine öğretmenlik yapan gereçler olarak gorecektir. Kitaplar daima öğrenmek için okunmaz. Eğlenmek, araştırmak, sosyalleşmek… üzere birfazlaca sebepten dolayı okunabilir. Hatta kitapları boyayabilir, makasla kesip fotoğraflarından tablolar yapabilir, kısımları ayırıp sıralamasını değiştirebilir. özetlemek gerekirsesı çocuklar yaratıcılıklarını geliştiren her biçimde kitapları kullanılmalıdır. Kitabı öğretmen kılığına sokarsak okuma alışkanlığının oluşmasını sağlayan öbür etkenleri öldürmüş oluruz.
5-Anne-baba her şeyi bilmez
Her şeyi bilmeyin! Çocuklarınızın her sorusunu cevaplamayın. Sizin de merak ettiğinizi ve bahse tam hâkim olmadığınızı belirtip muteber bir ansiklopediden ya da internet üzerinden kelimeyi ya da mevzuyu araştırıp birlikte okuyun. Okuma yazma bilmeyen çocuklarınıza siz okuyun. Sistemli ve bir biçimde bu tavrı görmüş olan birey, kendi başına araştırıp okumaya başlar. Hatta daha sonrasında size gelip bilmediklerinizi anlatacaktır.
6-Çocuklarla yazılı irtibat kurun
Onlar için sık sık okunaklı notlar hazırlayın. Çantalarına, yastıklarının altına ve gibisi yerlere bırakın. Birinci okudukları sözler sizden gelsin. Okuma-yazmanın bağlantı yolu olduğunu öğrenmenin yanında bedelini artırır. Müjdeli haberleri okuyarak alsınlar, okuma yetileriyle orantılı olarak yazı lisanınızın ağırlaştığı metinler yazın. Hatta üşenmeyip postaniçin mektuplar, kartpostallar gönderin.
Yaşları ne olursa olsun çocuklarınızla konuşurken kullandığınız lisanı küçültmeyin. Bir yetişkin bireyle konuşur üzere yazın. Bu davranış, yeni sözler duymaya ve okumaya hazırlık olur ve okuma alışkanlığında bilmediği sözlerin yolunu kesmesini maniler. Çocuklarınıza sorular sorup fikir alın fakat en değerlisi onları dinlediğinizi hissettirin.
7-Çocuğun seçimine hürmet duyun
Çocuklar, kendilerine rol model aldıkları şahısların telaffuzlarından çok davranış ve tavırlarıyla ilgilenirler. Anne babanın yaptığı aksiyondan hayli tavır kıymetlidir. Baskıcı, çocuğun seçimlerine hürmet duymayan tavır ziyan verir.
Özdenetim düzeneklerinin gelişmesini engellemeyin. Şayet sağlıklı gelişim içerisindeyseler seçecekleri kitaplar sizler için sorun olmamalı. Lakin kitap seçimlerinde kendi açınızdan problemler görüyorsanız bu sorun, kitap seçimi değil daha derinlerde yanlış giden diğer hususlarla bağlantılıdır.
Alıntıdır
1-Sadece uykudan evvel okumak yanlış
Bu uygulama okuma alışkanlığına vurulan bir baltadır. Beynimizi, “Kitap okumak uykuya hazırlıktır” diye programlamış oluruz. bu biçimde programlanan beyin, günün hangi saatinde kitap okumaya başlanırsa bunu uykuya hazırlık olarak algılar. daha sonra da ne vakit ele kitap alınsa göz kapakları ağırlaşır ve okumaya geçilemez.
2-Kitap okumanın vakti olmaz
Kitap okumaya özel vakit ayırıp sabit bir noktada dikkatlice kitap okumanın gerekliliği büyük bir yanlıştır. Kitap okuma aksiyonunu ömrün dışına iter. Japonlar, günün her saatinde, her biçimde kitap okuyor. Bunun için özel bir tarifleri bile var: Taşiyomi. Manası; ayakta, yürürken kitap okumak. Yani kitap okumayı özel vakit aralıklarına sıkıştırmamak. Her an her yerde kitap okunabilir. Burada en belirleyici öge gereksinimdir.
3-Kitap kutsal değildir
Kutsal olan tüm mevzular dogmatiktir. Tartışmaya açık değildir. Kesin ve net hudutları vardır. Bu sıfatları kitaba yüklediğimizde, kitap kavramına çocuklar için kırmızı çizgilerin fazlaca olduğu huzursuz edici sonlar biçeriz. Tabuya dönüşen kitap kavramı çocuklar için alımlı olmaktan çıkar. Yetişkin algılarıyla çocuklara dayatmalar yapılmaya başlar. Çocukların gereksinimleri, yetişkinlerle birebir değildir. Çocuk, kitabın kutsallığına değil cümbüşüne bakar. Aksi yaradılışa zıt olur esasen. Cümbüş yoksa çocuk o alanda yoktur.
Bu yüzden çocuk kitapları kutsal değil eğlenceli olmalıdır. Kutsal olan bilgidir, bilmektir. Bu bilgiyi aldığımız tüm malzemeler aracıdır. Araçları hedef haline getirmemeliyiz. özetlemek gerekirse kitabın bir tüketim gereci olduğunu kabul edersek korkmayız ve daha kolay ömrümüzün içine girebilir. Kitap kutsal değildir kültürel bir gereçtir.
4-Her kitap bir öğretmen değildir
Hayır! Kitap her vakit öğretmen değildir. kimi vakit arkadaş, kimi vakit de baş belası olabilir. 200 yıl öncesinin kalıpları ile bugünün çocuklarını zorlamamak lazım. Bu kalıp içerisinde çocuklar kitapları yalnızca kendilerine öğretmenlik yapan gereçler olarak gorecektir. Kitaplar daima öğrenmek için okunmaz. Eğlenmek, araştırmak, sosyalleşmek… üzere birfazlaca sebepten dolayı okunabilir. Hatta kitapları boyayabilir, makasla kesip fotoğraflarından tablolar yapabilir, kısımları ayırıp sıralamasını değiştirebilir. özetlemek gerekirsesı çocuklar yaratıcılıklarını geliştiren her biçimde kitapları kullanılmalıdır. Kitabı öğretmen kılığına sokarsak okuma alışkanlığının oluşmasını sağlayan öbür etkenleri öldürmüş oluruz.
5-Anne-baba her şeyi bilmez
Her şeyi bilmeyin! Çocuklarınızın her sorusunu cevaplamayın. Sizin de merak ettiğinizi ve bahse tam hâkim olmadığınızı belirtip muteber bir ansiklopediden ya da internet üzerinden kelimeyi ya da mevzuyu araştırıp birlikte okuyun. Okuma yazma bilmeyen çocuklarınıza siz okuyun. Sistemli ve bir biçimde bu tavrı görmüş olan birey, kendi başına araştırıp okumaya başlar. Hatta daha sonrasında size gelip bilmediklerinizi anlatacaktır.
6-Çocuklarla yazılı irtibat kurun
Onlar için sık sık okunaklı notlar hazırlayın. Çantalarına, yastıklarının altına ve gibisi yerlere bırakın. Birinci okudukları sözler sizden gelsin. Okuma-yazmanın bağlantı yolu olduğunu öğrenmenin yanında bedelini artırır. Müjdeli haberleri okuyarak alsınlar, okuma yetileriyle orantılı olarak yazı lisanınızın ağırlaştığı metinler yazın. Hatta üşenmeyip postaniçin mektuplar, kartpostallar gönderin.
Yaşları ne olursa olsun çocuklarınızla konuşurken kullandığınız lisanı küçültmeyin. Bir yetişkin bireyle konuşur üzere yazın. Bu davranış, yeni sözler duymaya ve okumaya hazırlık olur ve okuma alışkanlığında bilmediği sözlerin yolunu kesmesini maniler. Çocuklarınıza sorular sorup fikir alın fakat en değerlisi onları dinlediğinizi hissettirin.
7-Çocuğun seçimine hürmet duyun
Çocuklar, kendilerine rol model aldıkları şahısların telaffuzlarından çok davranış ve tavırlarıyla ilgilenirler. Anne babanın yaptığı aksiyondan hayli tavır kıymetlidir. Baskıcı, çocuğun seçimlerine hürmet duymayan tavır ziyan verir.
Özdenetim düzeneklerinin gelişmesini engellemeyin. Şayet sağlıklı gelişim içerisindeyseler seçecekleri kitaplar sizler için sorun olmamalı. Lakin kitap seçimlerinde kendi açınızdan problemler görüyorsanız bu sorun, kitap seçimi değil daha derinlerde yanlış giden diğer hususlarla bağlantılıdır.
Alıntıdır