PembePembe
New member
Eskişehir’de özel bir bankada yönetici konumunda vazife yapan 41 yaşındaki Ayşe Avcı, 3 yıl evvel bakılırsavinden istifa edip baba mesleği olan organik tarıma yöneldi.
Ailesine ilişkin 450 bin metrekarelik bahçe ve tarlada çalışmaya başlayan Avcı, bir süre tek başına hem eser yetiştirdi tıpkı vakitte elde ettiği eserleri toplumsal medya üzerinden sattı.
Kiraz, vişne, kayısı, elma, ayva, üzüm üzere birfazlaca meyvenin haricinde zerzevat üretimine de geçen bayan teşebbüsçü, domates, biber, patlıcan, salatalık, dolmalık biber, taze fasulye başta olmak üzere mevsimine nazaran üretilebilecek tüm eserleri yetiştirmeye başladı.
AA
Avcı, kent dışı taleplerinin de gelmesi üzerine hayalinin üstünde bir muvaffakiyet elde ettiğini anlattı.
Çocukluğunun kiraz ağaçları içinde geçtiğini lisana getiren Avcı, “Ürettiklerimizi babam toptan satıyordu. kimi vakit iş yerine arkadaşlarıma kiraz gdolayıyordum, epey beğeniyorlardı. Eserimizi kendi imkanlarımızla tanıtıp son tüketiciye ulaştırmamız gerektiğini düşündüm ve bankacılığı bıraktım. Perakende olarak internette ürettiklerimi satmaya başladım” dedi.
AA
“Taleplere yetişmek için sabah 5’te kalkıyorum”
Avcı, her gün daha epey talebin geldiğini belirterek, şu biçimde konuştu:
“Bir gün biri arıyor, ‘Sizde domates salçası yok mu’ diyor. Çabucak takım kurup salça yaptırmaya başlıyorum. Birisi ‘Yaprak satıyorsunuz fakat sarılmış olsa daha hoş olurdu’ diyor. Sonraki gün yeni bir takım, sarma sarmaya başlıyoruz. Bu sayede ekşi mayalı ekmekten tutun, salça, konserve, reçel üzere eserler de yapmaya başladık. Annem bana bu işe başlarken ‘Gül üzere işin var, bankacısın, pazarcı mı olacaksın’ demişti. Artık sabahları erken saatte beni arayıp kaç müşterinin sipariş verdiğini soruyor. Tek başıma epeyce çalıştım. Kendim tarladan eser topladım, paketledim ve aracımla dağıttım. bir süre daha sonra onlarca emekçimiz oldu ve siparişlere yetişemeyecek kadar yoğunlaştık.”
AA
Yeni tip koronavirüs (Kovid-19) önlemleri mühletince toplumsal medyada oluşturduğu işletme hesabına talepler geldiğini söz eden Avcı, salgınla bir arada tarımın kıymetini daha hayli kavradığını söylemiş oldu.
Avcı, bugüne kadar Türkiye’deki biroldukca ile meyve ve zerzevat yolladıklarını belirterek, şu biçimde devam etti:
“Mesleğimi bıraktıktan daha sonra hayalim butik bir manav açmaktı aslında. Ama şu an gelinen noktaya ben de inanamıyorum. Ailem en büyük destekçim. İşler büyüyor diye hiç bir vakit işveren olduğumu düşünmedim. Hala sabahın erken saatlerinde gelip çalışmaya devam ediyorum. Bence tüm bayanlar üretmeli. İlla iş olarak düşünülmesin. Meskeninin ortasında patlıcan üretmek de bir iş aslında. İçindeki güce inanmalılar. Başaramayacağımız hiç bir şey yok. Zira bayanlar ayrıntıcı. Başarmayı seviyor. Bayan ya da erkek diye ayırım yapmadan, teşebbüsçü olabilmeli. Bir proje var ise, inandığı bir şey var ise, insan bence üstüne gitmeli.”
Ailesine ilişkin 450 bin metrekarelik bahçe ve tarlada çalışmaya başlayan Avcı, bir süre tek başına hem eser yetiştirdi tıpkı vakitte elde ettiği eserleri toplumsal medya üzerinden sattı.
Kiraz, vişne, kayısı, elma, ayva, üzüm üzere birfazlaca meyvenin haricinde zerzevat üretimine de geçen bayan teşebbüsçü, domates, biber, patlıcan, salatalık, dolmalık biber, taze fasulye başta olmak üzere mevsimine nazaran üretilebilecek tüm eserleri yetiştirmeye başladı.
AA
Avcı, kent dışı taleplerinin de gelmesi üzerine hayalinin üstünde bir muvaffakiyet elde ettiğini anlattı.
Çocukluğunun kiraz ağaçları içinde geçtiğini lisana getiren Avcı, “Ürettiklerimizi babam toptan satıyordu. kimi vakit iş yerine arkadaşlarıma kiraz gdolayıyordum, epey beğeniyorlardı. Eserimizi kendi imkanlarımızla tanıtıp son tüketiciye ulaştırmamız gerektiğini düşündüm ve bankacılığı bıraktım. Perakende olarak internette ürettiklerimi satmaya başladım” dedi.
AA
“Taleplere yetişmek için sabah 5’te kalkıyorum”
Avcı, her gün daha epey talebin geldiğini belirterek, şu biçimde konuştu:
“Bir gün biri arıyor, ‘Sizde domates salçası yok mu’ diyor. Çabucak takım kurup salça yaptırmaya başlıyorum. Birisi ‘Yaprak satıyorsunuz fakat sarılmış olsa daha hoş olurdu’ diyor. Sonraki gün yeni bir takım, sarma sarmaya başlıyoruz. Bu sayede ekşi mayalı ekmekten tutun, salça, konserve, reçel üzere eserler de yapmaya başladık. Annem bana bu işe başlarken ‘Gül üzere işin var, bankacısın, pazarcı mı olacaksın’ demişti. Artık sabahları erken saatte beni arayıp kaç müşterinin sipariş verdiğini soruyor. Tek başıma epeyce çalıştım. Kendim tarladan eser topladım, paketledim ve aracımla dağıttım. bir süre daha sonra onlarca emekçimiz oldu ve siparişlere yetişemeyecek kadar yoğunlaştık.”
AA
Yeni tip koronavirüs (Kovid-19) önlemleri mühletince toplumsal medyada oluşturduğu işletme hesabına talepler geldiğini söz eden Avcı, salgınla bir arada tarımın kıymetini daha hayli kavradığını söylemiş oldu.
Avcı, bugüne kadar Türkiye’deki biroldukca ile meyve ve zerzevat yolladıklarını belirterek, şu biçimde devam etti:
“Mesleğimi bıraktıktan daha sonra hayalim butik bir manav açmaktı aslında. Ama şu an gelinen noktaya ben de inanamıyorum. Ailem en büyük destekçim. İşler büyüyor diye hiç bir vakit işveren olduğumu düşünmedim. Hala sabahın erken saatlerinde gelip çalışmaya devam ediyorum. Bence tüm bayanlar üretmeli. İlla iş olarak düşünülmesin. Meskeninin ortasında patlıcan üretmek de bir iş aslında. İçindeki güce inanmalılar. Başaramayacağımız hiç bir şey yok. Zira bayanlar ayrıntıcı. Başarmayı seviyor. Bayan ya da erkek diye ayırım yapmadan, teşebbüsçü olabilmeli. Bir proje var ise, inandığı bir şey var ise, insan bence üstüne gitmeli.”