Osman Kavala hakkındaki AİHM sonucunın uygulanması için davette bulunan 10 ülkenin Ankara’daki büyükelçi ya da maslahatgüzarları Dışişleri’ne çağrıldı.
Kendilerine Türkiye’de yargının bağımsız olduğu, kimsenin yargıya bu biçimde “telkin ve tavsiyede bulunamayacağı” söylendi.
Hatırlayalım, bu on ülke ABD, Almanya, Danimarka, Finlandiya, Fransa, Hollanda, İsveç, Kanada, Norveç ve Yeni Zelanda’dır.
Meclis Lideri hukukçu Prof. Mustafa Şentop ve Adalet Bakanı Abdülhamid Gül, benzeri münasebetlerle ve “görülmekte olan dava hakkında” Meclis’te bile görüşme yapılamayacağını, hatırlatarak bunun “kimsenin haddi olmadığını” söylemiş olduler.
Bizim açımızdan bu biçimde…
Ancak AİHM’nin yetkisini kabul eden 49 ülkenin hukuk toplulukları açısından durum bu biçimde mi?.. Asıl problem bu.
MECLİS KÜRSÜSÜNDEN
Tarih 4 Mayıs 2004, Meclis’te AK Parti’nin sunduğu anayasa değişikliği paketi görüşülüyor. Pakette mevzumuz açısından kıymetli olan; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin yerli kanunlardan üstün ve bağlayıcı olduğu kararının Anayasa’nın 90. hususuna konulmasıdır.
Adalet Bakanı Cemil Çiçek kürsüde:
“Bir ülkenin güvenliğini ve bütünlüğünü sağlamanın yolu yasaklardan ya da yasaklamalardan değil, özgürlüklerden geçmektedir. Şayet yasaklar ve yasaklamalar bir ülkenin bütünlüğünü, kalkınmasını sağlamış olsaydı, bu biçimde dünyanın en kalkınmış ülkelerinin, en birlik ve bütünlük içerisindeki ülkelerinin komünist ülkeler olması gerekirdi…”
Cemil Çiçek “özgürlük alanını genişletiyoruz, sivil inisiyatiflerin gelişmesine ve genişlemesine imkân hazırlıyoruz
” diyor ve bir vurgu daha yapıyordu:
“Adil yargılanma hakkının teminat altına alınmasına imkân sağlanmaktadır. Adil yargılanma hakkı, demokratik sistemler içerisinde temel hak ve özürlükler açısından en temel bir haktır.”
bu biçimde Ak Parti bu biçimde bir partiydi; hukukta üniversal standartları amaçlayan, reformist bir parti…
Meclis’teki görüşmelerde CHP ve merkez sağ Gerçek Yol Partisinin de takviyesiyle, 526 vekilden 514’ü kabul oyu veriyordu. İktidar-muhalefet işbirliğinin en hoş örneklerinde bir tanesiydi.
AİHM KARARLARI
İşte bugün AİHM’nin “insan hakları” konusunda bizi de bağlayan yetkisi Anayasa’nın 90. hususuna 2004’te eklenen bu karardan gelmektedir. Dahası…
bir daha AK Parti iktidarında, bu kez Adalet Bakanı Sadullah Ergin’in teşebbüsüyle Ceza Muhakemeleri Kanunu’na (CMK) bir husus eklendi. Buna bakılırsa AİMH kararları bizim mahkemelerimizi de bağlar. O denli ki, şayet bizim bir mahkememiz AİHM sonucuyla çelişen bir mahkûmiyet vermişse, AİHM kararlarına uymak için “yargılamanın yenilenmesi” yoluna gidilecekti. (CMK unsur 172 ve 311)
AİHM kararları bu biçimdesine bağlayıcıdır.
Biz “kimsenin haddine değil, yargımız bağımsız” diyoruz ancak Osman Kavala hakkındaki AİHM sonucunda Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “yargılanmakta olan” Osman Kavala’nın tutukluluğuna ait kelamları naklediliyor, Kavala’nın siyasi tesirlerle tutuklandığı kaydediliyor! (AİHM, no. 28749/18, paragraf 172 ve 210)
Evet, o. taraftan bakınca da bu biçimde görülüyor, 10 ülke AİHM kararlarını uygulayın diyor… Ancak turpun büyüğü yolda, Bakanlar Komitesi şayet Türkiye AİHM kararlarını uygulamamakta direnirse “ihlal prosedürü”nü başlatacağını deklare etti. (10 Haziran 2021)
Dünyaya nasıl bir hukuk izlenimi veriyoruz?!. daha sonrasında da gelin yatırım yapın diye davet üzerine davet çıkarıyoruz…
DOĞRUSU HANGİSİ?
Kozmik hukuku amaçlayan, bu tarafta anayasa ve kanunlarda değişiklik yapan AK Parti’nin kabaca birinci on yıllık iktidar devrinde Türkiye’de kişi başına gelir 12.000 dolara gidiyordu.
2008 yılında Türkiye 151 devletin oyunu alarak BM Güvenlik Kurulu Süreksiz Üyeliğine seçilmiş, ülkemizde hayli haklı bir diplomatik zafer sevinci yaşanmıştı. Amerika, Avrupa, Araplar bize oy vermişti… Bugün kaç devletin takviyesini alabiliriz?!
Osman Kavala davası simgelerden biridir. Görmemiz gereken gerçek şu: Türkiye kozmik hukuk, kuvvetler ayrılığına dayalı demokrasi, kurallı piyasa iktisadı yoluna girdiğinde hem diplomatik prestiji, daima ekonomik performansı yüksek oluyor…
2011’den daha sonra adım adım hal değişmeleri yüzünden bugün ne biçimde bulunduğumuz da ortada; hem iktisatta hem dış siyasette, birleşik kaplar gibi…
Vatanımız Türkiye için hakikat yol hangisi, belirli değil mi?
Kendilerine Türkiye’de yargının bağımsız olduğu, kimsenin yargıya bu biçimde “telkin ve tavsiyede bulunamayacağı” söylendi.
Hatırlayalım, bu on ülke ABD, Almanya, Danimarka, Finlandiya, Fransa, Hollanda, İsveç, Kanada, Norveç ve Yeni Zelanda’dır.
Meclis Lideri hukukçu Prof. Mustafa Şentop ve Adalet Bakanı Abdülhamid Gül, benzeri münasebetlerle ve “görülmekte olan dava hakkında” Meclis’te bile görüşme yapılamayacağını, hatırlatarak bunun “kimsenin haddi olmadığını” söylemiş olduler.
Bizim açımızdan bu biçimde…
Ancak AİHM’nin yetkisini kabul eden 49 ülkenin hukuk toplulukları açısından durum bu biçimde mi?.. Asıl problem bu.
MECLİS KÜRSÜSÜNDEN
Tarih 4 Mayıs 2004, Meclis’te AK Parti’nin sunduğu anayasa değişikliği paketi görüşülüyor. Pakette mevzumuz açısından kıymetli olan; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin yerli kanunlardan üstün ve bağlayıcı olduğu kararının Anayasa’nın 90. hususuna konulmasıdır.
Adalet Bakanı Cemil Çiçek kürsüde:
“Bir ülkenin güvenliğini ve bütünlüğünü sağlamanın yolu yasaklardan ya da yasaklamalardan değil, özgürlüklerden geçmektedir. Şayet yasaklar ve yasaklamalar bir ülkenin bütünlüğünü, kalkınmasını sağlamış olsaydı, bu biçimde dünyanın en kalkınmış ülkelerinin, en birlik ve bütünlük içerisindeki ülkelerinin komünist ülkeler olması gerekirdi…”
Cemil Çiçek “özgürlük alanını genişletiyoruz, sivil inisiyatiflerin gelişmesine ve genişlemesine imkân hazırlıyoruz
” diyor ve bir vurgu daha yapıyordu:
“Adil yargılanma hakkının teminat altına alınmasına imkân sağlanmaktadır. Adil yargılanma hakkı, demokratik sistemler içerisinde temel hak ve özürlükler açısından en temel bir haktır.”
bu biçimde Ak Parti bu biçimde bir partiydi; hukukta üniversal standartları amaçlayan, reformist bir parti…
Meclis’teki görüşmelerde CHP ve merkez sağ Gerçek Yol Partisinin de takviyesiyle, 526 vekilden 514’ü kabul oyu veriyordu. İktidar-muhalefet işbirliğinin en hoş örneklerinde bir tanesiydi.
AİHM KARARLARI
İşte bugün AİHM’nin “insan hakları” konusunda bizi de bağlayan yetkisi Anayasa’nın 90. hususuna 2004’te eklenen bu karardan gelmektedir. Dahası…
bir daha AK Parti iktidarında, bu kez Adalet Bakanı Sadullah Ergin’in teşebbüsüyle Ceza Muhakemeleri Kanunu’na (CMK) bir husus eklendi. Buna bakılırsa AİMH kararları bizim mahkemelerimizi de bağlar. O denli ki, şayet bizim bir mahkememiz AİHM sonucuyla çelişen bir mahkûmiyet vermişse, AİHM kararlarına uymak için “yargılamanın yenilenmesi” yoluna gidilecekti. (CMK unsur 172 ve 311)
AİHM kararları bu biçimdesine bağlayıcıdır.
Biz “kimsenin haddine değil, yargımız bağımsız” diyoruz ancak Osman Kavala hakkındaki AİHM sonucunda Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “yargılanmakta olan” Osman Kavala’nın tutukluluğuna ait kelamları naklediliyor, Kavala’nın siyasi tesirlerle tutuklandığı kaydediliyor! (AİHM, no. 28749/18, paragraf 172 ve 210)
Evet, o. taraftan bakınca da bu biçimde görülüyor, 10 ülke AİHM kararlarını uygulayın diyor… Ancak turpun büyüğü yolda, Bakanlar Komitesi şayet Türkiye AİHM kararlarını uygulamamakta direnirse “ihlal prosedürü”nü başlatacağını deklare etti. (10 Haziran 2021)
Dünyaya nasıl bir hukuk izlenimi veriyoruz?!. daha sonrasında da gelin yatırım yapın diye davet üzerine davet çıkarıyoruz…
DOĞRUSU HANGİSİ?
Kozmik hukuku amaçlayan, bu tarafta anayasa ve kanunlarda değişiklik yapan AK Parti’nin kabaca birinci on yıllık iktidar devrinde Türkiye’de kişi başına gelir 12.000 dolara gidiyordu.
2008 yılında Türkiye 151 devletin oyunu alarak BM Güvenlik Kurulu Süreksiz Üyeliğine seçilmiş, ülkemizde hayli haklı bir diplomatik zafer sevinci yaşanmıştı. Amerika, Avrupa, Araplar bize oy vermişti… Bugün kaç devletin takviyesini alabiliriz?!
Osman Kavala davası simgelerden biridir. Görmemiz gereken gerçek şu: Türkiye kozmik hukuk, kuvvetler ayrılığına dayalı demokrasi, kurallı piyasa iktisadı yoluna girdiğinde hem diplomatik prestiji, daima ekonomik performansı yüksek oluyor…
2011’den daha sonra adım adım hal değişmeleri yüzünden bugün ne biçimde bulunduğumuz da ortada; hem iktisatta hem dış siyasette, birleşik kaplar gibi…
Vatanımız Türkiye için hakikat yol hangisi, belirli değil mi?