Bu soruya sağlıklı bir yanıt oluşturabilmek için AK Parti’nin geçmiş devriyle bugün ortasında bulunduğu çaresizlik halini tahlil etmekte fayda var.
Yıl 2007, AK Parti’den Bursa milletvekili adayı oldum. Seçim çalışmaları başladığında köylere, kasabalara, mahallelere giderken zihnimde daima bir tasa vardı. Birinci seçim çalışmasına gittiğim yerde “Ne yüzle geldiniz” biçiminde reaksiyonlarla karılaşmaktan açıkçası korkuyordum. Çünkü gazetecilikten gelen deneyimlerimden biliyordum ki geçmişte bakanlar, vekiller, vekil adayları seçim bölgelerinde bu tıp yansılara muhatap olmuşlardı.
Lakin tam tersine o devirde beşerler AK Parti iktidarından mutluydular, yapılanlara teşekkür ediyorlar ve yeni taleplerde bulunuyorlardı.
halbuki bugün Türkiye’nin çabucak her yerinde AK Parti iktidarına karşı açıktan ya da taban dalga halinde reaksiyonların yükseldiğini görmek mümkün. Bırakın sokaktaki insanın yansısını, şahsen AK Parti’nin teşkilatlarında sessiz bir biçimde bir memnuniyetsizlik dalgası yükseliyor… Daha geçtiğimiz hafta AK Parti Küme Başkanvekili Uzman Ünal, Maraş’ta Elbistan Ağız ve Diş Sıhhati Merkezi’nin açılışını yaptı. Lakin açılışa az sayıda kişi katılınca Ünal, “aslına bakarsan kimse gelmemiş ki bir siz gelmişsiniz. Demek ki bu Elbistanlılar herbiçimde bu hastanenin açılışına pek memnun olmadılar” diyerek reaksiyon gösterdi.
Aslında AK Parti memleketteki ekonomik sefaleti, artırımları, hukuksuzlukları görmemek için gözlerini kapatmaya devam ediyor lakin, bu öykünün sonuna yaklaşıldığını ve hiç de memnun bitmeyeceğini AK Parti dahil artık herkes görüyor.
Pekala AK Parti’de cumhurbaşkanından bakanlara ve vekillere kadar her kademede yaşanan bu telaşı nasıl izah etmek gerekiyor?
AK Parti neyi kaybetti ki her konuştuklarında iktisadın istikrarları bozuluyor, dolar tavan yapıyor ve ceplerimizdeki delik her geçen gün daha da büyüyor?
Şayet ‘cumhurbaşkanı televizyonda konuşacak’ haberi duyulur duyulmaz döviz şahlanıyor, Türk parası taban yapıyorsa burada bir ‘güven’ sorunu var demektir. İşte AK Parti’nin kaybettiği temel paha budur.
İşin özeti şu ki bugün AK Parti toplumla içindeki duygusal bağı kaybetmiş bulunuyor. örneğin Cumhurbaşkanı Erdoğan Siirt’te STK’lara yaptığı konuşmada, “Kendi çocuklarını Paris’e Londra’ya, Brüksel’e gönderip şatafat ortasında yaşatırken, bu kentin, bu ülkenin evlatlarına vefatı ve öldürmeyi reva bakılırsanlere meydanı asla bırakmayacağız” derken kendi çocuklarını Amerika’da okuttuğunu hatırlayamaması değerli bir göstergedir.
Dahası geçmişte AK Parti, toplumda bütün güvenilirliğini kaybeden TUİK’e CHP başkanı Kılıçdaroğlu ziyarete gitti diye telaşa kapılmazdı, zira kurumların güvenilirliğinden emindi. Aslında iktidar Kılıçdaroğlu’nu engellemeye çalışırken TUİK’in son devirdeki prestij kaybını bütün Türkiye’ye bir sefer daha ilan etmiş oldu, yani kendi kalesine gol attı…
Eski AK Parti, muhalefetin meydanlara çıkmasından tasaya kapılıp miting yasaklamazdı, zira milletin kendine olan teveccühünden emindi. halbuki bugün millet nezdinde prestijinin azaldığını gördükçe siyasi akılla, vicdanla izahı mümkün olmayan telaşlı bir manzara sergiliyor ve Kılıçdaroğlu’nun Mersin mitingini efsaneleştiriyor. Allah için AK Parti, muhalefetin iktidar yürüyüşüne canla başla dayanak veriyor…
Geçmişte enflasyonu yüzde 4-5’lere indirmeyi ve faizleri düşürmeyi başaran AK Parti iktidarının, bugün 19 yılı inkar ederek “Faiz sebep, enflasyon sonuç” üzere fantezilerden medet umar hale gelmesi, milletle içindeki inanç duvarlarının yıkılmasının en net göstergesidir.
Maalesef AK Parti iktidarı bugün dış dünyada da emsal bir “güven erozyonu” ile karşı karşıya… Gelişmiş dünyada düşük faizle kredi bulma imkanı kalmadığı üzere, dost bildiği ülkelerde de “bir daha mi para istemeye geldiler” algısını güçlendirecek imajlarla müsabakaları son derece dramatik bir durumdur…
Düşünün ki Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu Katarlı mevkidaşı ile ortak basın açıklaması sırasında Pir Muhammed Abdulrahman El Sani’nin Türkiye’nin ekonomik gidişatı niçiniyle ortaya çıkacak fırsatları değerlendirdiklerini söylemesi üzerine Çavuşoğlu “Çok karamsar bir tablo çizdiniz. Türkiye iktisadı bitmiş tükenmiş üzere, bu yanlışsız değil. Biz Katar’a Türkiye’ye para göndermesi için gelmedik” demek zorunda kalmıştır.
Yazgının cilvesine bakın ki AK Parti’nin düzgün günlerinde muhalefet ne söylese iktidara yarıyordu. Artık ise artık işler aksine döndü, iktidarın telaşla yaptığı her şey muhalefete yarıyor…
Yıl 2007, AK Parti’den Bursa milletvekili adayı oldum. Seçim çalışmaları başladığında köylere, kasabalara, mahallelere giderken zihnimde daima bir tasa vardı. Birinci seçim çalışmasına gittiğim yerde “Ne yüzle geldiniz” biçiminde reaksiyonlarla karılaşmaktan açıkçası korkuyordum. Çünkü gazetecilikten gelen deneyimlerimden biliyordum ki geçmişte bakanlar, vekiller, vekil adayları seçim bölgelerinde bu tıp yansılara muhatap olmuşlardı.
Lakin tam tersine o devirde beşerler AK Parti iktidarından mutluydular, yapılanlara teşekkür ediyorlar ve yeni taleplerde bulunuyorlardı.
halbuki bugün Türkiye’nin çabucak her yerinde AK Parti iktidarına karşı açıktan ya da taban dalga halinde reaksiyonların yükseldiğini görmek mümkün. Bırakın sokaktaki insanın yansısını, şahsen AK Parti’nin teşkilatlarında sessiz bir biçimde bir memnuniyetsizlik dalgası yükseliyor… Daha geçtiğimiz hafta AK Parti Küme Başkanvekili Uzman Ünal, Maraş’ta Elbistan Ağız ve Diş Sıhhati Merkezi’nin açılışını yaptı. Lakin açılışa az sayıda kişi katılınca Ünal, “aslına bakarsan kimse gelmemiş ki bir siz gelmişsiniz. Demek ki bu Elbistanlılar herbiçimde bu hastanenin açılışına pek memnun olmadılar” diyerek reaksiyon gösterdi.
Aslında AK Parti memleketteki ekonomik sefaleti, artırımları, hukuksuzlukları görmemek için gözlerini kapatmaya devam ediyor lakin, bu öykünün sonuna yaklaşıldığını ve hiç de memnun bitmeyeceğini AK Parti dahil artık herkes görüyor.
Pekala AK Parti’de cumhurbaşkanından bakanlara ve vekillere kadar her kademede yaşanan bu telaşı nasıl izah etmek gerekiyor?
AK Parti neyi kaybetti ki her konuştuklarında iktisadın istikrarları bozuluyor, dolar tavan yapıyor ve ceplerimizdeki delik her geçen gün daha da büyüyor?
Şayet ‘cumhurbaşkanı televizyonda konuşacak’ haberi duyulur duyulmaz döviz şahlanıyor, Türk parası taban yapıyorsa burada bir ‘güven’ sorunu var demektir. İşte AK Parti’nin kaybettiği temel paha budur.
İşin özeti şu ki bugün AK Parti toplumla içindeki duygusal bağı kaybetmiş bulunuyor. örneğin Cumhurbaşkanı Erdoğan Siirt’te STK’lara yaptığı konuşmada, “Kendi çocuklarını Paris’e Londra’ya, Brüksel’e gönderip şatafat ortasında yaşatırken, bu kentin, bu ülkenin evlatlarına vefatı ve öldürmeyi reva bakılırsanlere meydanı asla bırakmayacağız” derken kendi çocuklarını Amerika’da okuttuğunu hatırlayamaması değerli bir göstergedir.
Dahası geçmişte AK Parti, toplumda bütün güvenilirliğini kaybeden TUİK’e CHP başkanı Kılıçdaroğlu ziyarete gitti diye telaşa kapılmazdı, zira kurumların güvenilirliğinden emindi. Aslında iktidar Kılıçdaroğlu’nu engellemeye çalışırken TUİK’in son devirdeki prestij kaybını bütün Türkiye’ye bir sefer daha ilan etmiş oldu, yani kendi kalesine gol attı…
Eski AK Parti, muhalefetin meydanlara çıkmasından tasaya kapılıp miting yasaklamazdı, zira milletin kendine olan teveccühünden emindi. halbuki bugün millet nezdinde prestijinin azaldığını gördükçe siyasi akılla, vicdanla izahı mümkün olmayan telaşlı bir manzara sergiliyor ve Kılıçdaroğlu’nun Mersin mitingini efsaneleştiriyor. Allah için AK Parti, muhalefetin iktidar yürüyüşüne canla başla dayanak veriyor…
Geçmişte enflasyonu yüzde 4-5’lere indirmeyi ve faizleri düşürmeyi başaran AK Parti iktidarının, bugün 19 yılı inkar ederek “Faiz sebep, enflasyon sonuç” üzere fantezilerden medet umar hale gelmesi, milletle içindeki inanç duvarlarının yıkılmasının en net göstergesidir.
Maalesef AK Parti iktidarı bugün dış dünyada da emsal bir “güven erozyonu” ile karşı karşıya… Gelişmiş dünyada düşük faizle kredi bulma imkanı kalmadığı üzere, dost bildiği ülkelerde de “bir daha mi para istemeye geldiler” algısını güçlendirecek imajlarla müsabakaları son derece dramatik bir durumdur…
Düşünün ki Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu Katarlı mevkidaşı ile ortak basın açıklaması sırasında Pir Muhammed Abdulrahman El Sani’nin Türkiye’nin ekonomik gidişatı niçiniyle ortaya çıkacak fırsatları değerlendirdiklerini söylemesi üzerine Çavuşoğlu “Çok karamsar bir tablo çizdiniz. Türkiye iktisadı bitmiş tükenmiş üzere, bu yanlışsız değil. Biz Katar’a Türkiye’ye para göndermesi için gelmedik” demek zorunda kalmıştır.
Yazgının cilvesine bakın ki AK Parti’nin düzgün günlerinde muhalefet ne söylese iktidara yarıyordu. Artık ise artık işler aksine döndü, iktidarın telaşla yaptığı her şey muhalefete yarıyor…