SpinLaunch isimli şirket, uzaya bir şeyler fırlatmak için devasa bir santrifüj kullanıyor. Burada “bir şeyler” derken yaklaşık olarak saatte 8.000 km süratle (10.000 G’nin üzerinde) döndürülerek yaratılan G kuvvetine dayanabilecek şeyleri kastediyoruz. Şirket, geçtiğimiz ay santrifüj gücünün yalnızca %20’sini kullanarak on binlerce metre yüksekliğe füze gibisi bir cismi fırlattı.
TechSpot’un haberine bakılırsa, şirketin kullandığı santrifüjün çalışma mantığı nispeten çok sıradan. Bir karbon fiber zincir, fırlatılacak objeyi süratle dönerken bir vakum odasının ortasında fiyat. Santrifüj istenen sürate ulaştığında ise fırlatma aracı 50 metreden daha uzun bir tüpten dışarı bırakılır. Bu çalışma prensibiyle ilgili olarak gerçek hayattan bir örnek vermemiz gerekirse, bunu olimpiyatlardaki bir spor kısmı olan çekiç atmaya benzetebiliriz.
Kelam konusu santrifüjün, öteki ismiyle fırlatıcının elektrikli olduğu ve uyduları fırlatmak için gereken yakıt ölçüsünü azaltabileceği belirtiliyor. SpinLaunch, santrifüjünün klasik roketlerden dört kat daha az yakıt kullandığını ve sıfır emisyona sahip olduğunu varsayım ediyor. hem de bir günde birden çok yük gönderebildiği için fırlatma başına 10 kat daha ucuz.
Şirketin fırlatıcısının iki versiyonu var. Bunlardan biri olan ve 22 Ekim’de muvaffakiyetle test edilen alt yörüngesel fırlatıcı, test araçlarının rotadan fazla sapmamaları ve yere indiklerinde hiç bir şeyi ezmemeleri için New Mexico çölünün ortasında bulunuyor. tıpkı vakitte alt yörüngesel fırlatıcının sadece test maksatlı kullandığını belirtelim.
SpinLaunch’un yapmayı hedeflediği, lakin çabucak hemen inşa etmediği başka fırlatıcı versiyonu ise yörüngesel fırlatıcı. Şirket, yörüngesel fırlatıcıyı açıklanmayan bir kıyı bölgesinde inşa etmek istediğini söylüyor. SpinLaunch, FAA‘den gerekli müsaadesi aldıktan daha sonra, yörünge uçuşu için uygun açıyı elde etmek maksadıyla fırlatıcıyı bir zirvenin yamacına kuracak. Yörüngesel fırlatıcı, daha yüksek sürat elde etmek için test ünitesinden daha büyük olacak, lakin test ünitesiyle birebir prensiple çalışacak.
Şu anda mevcut uydular bu biçimde bir fırlatmadan sağ çıkamazlar. Lakin şirket, elektronikteki ilerlemeler yardımıyla, santrifüj tarafınca üretilen muazzam G kuvvetlerine dayanabilecek kapasitörler, yongalar ve dirençler üretilebileceğini söylüyor. birebir vakitte uydu bileşenleri üzerinde yapılan testler de araçların bir fırlatmaya dayanacak biçimde tasarlanabileceklerini kanıtladı.
SpinLaunch, 2022 boyunca birkaç deneme daha yapmayı planlıyor. Teşebbüs şirketi, çeşitli araç cinslerinin performansını çeşitli süratlerde incelemek istiyor ve 2024’ün sonlarında ticari uçuşlara başlamayı umuyor.
TechSpot’un haberine bakılırsa, şirketin kullandığı santrifüjün çalışma mantığı nispeten çok sıradan. Bir karbon fiber zincir, fırlatılacak objeyi süratle dönerken bir vakum odasının ortasında fiyat. Santrifüj istenen sürate ulaştığında ise fırlatma aracı 50 metreden daha uzun bir tüpten dışarı bırakılır. Bu çalışma prensibiyle ilgili olarak gerçek hayattan bir örnek vermemiz gerekirse, bunu olimpiyatlardaki bir spor kısmı olan çekiç atmaya benzetebiliriz.
Kelam konusu santrifüjün, öteki ismiyle fırlatıcının elektrikli olduğu ve uyduları fırlatmak için gereken yakıt ölçüsünü azaltabileceği belirtiliyor. SpinLaunch, santrifüjünün klasik roketlerden dört kat daha az yakıt kullandığını ve sıfır emisyona sahip olduğunu varsayım ediyor. hem de bir günde birden çok yük gönderebildiği için fırlatma başına 10 kat daha ucuz.
Şirketin fırlatıcısının iki versiyonu var. Bunlardan biri olan ve 22 Ekim’de muvaffakiyetle test edilen alt yörüngesel fırlatıcı, test araçlarının rotadan fazla sapmamaları ve yere indiklerinde hiç bir şeyi ezmemeleri için New Mexico çölünün ortasında bulunuyor. tıpkı vakitte alt yörüngesel fırlatıcının sadece test maksatlı kullandığını belirtelim.
SpinLaunch’un yapmayı hedeflediği, lakin çabucak hemen inşa etmediği başka fırlatıcı versiyonu ise yörüngesel fırlatıcı. Şirket, yörüngesel fırlatıcıyı açıklanmayan bir kıyı bölgesinde inşa etmek istediğini söylüyor. SpinLaunch, FAA‘den gerekli müsaadesi aldıktan daha sonra, yörünge uçuşu için uygun açıyı elde etmek maksadıyla fırlatıcıyı bir zirvenin yamacına kuracak. Yörüngesel fırlatıcı, daha yüksek sürat elde etmek için test ünitesinden daha büyük olacak, lakin test ünitesiyle birebir prensiple çalışacak.
Şu anda mevcut uydular bu biçimde bir fırlatmadan sağ çıkamazlar. Lakin şirket, elektronikteki ilerlemeler yardımıyla, santrifüj tarafınca üretilen muazzam G kuvvetlerine dayanabilecek kapasitörler, yongalar ve dirençler üretilebileceğini söylüyor. birebir vakitte uydu bileşenleri üzerinde yapılan testler de araçların bir fırlatmaya dayanacak biçimde tasarlanabileceklerini kanıtladı.
SpinLaunch, 2022 boyunca birkaç deneme daha yapmayı planlıyor. Teşebbüs şirketi, çeşitli araç cinslerinin performansını çeşitli süratlerde incelemek istiyor ve 2024’ün sonlarında ticari uçuşlara başlamayı umuyor.