Bir yerimiz ağrıdığında bir ağrı kesici içerek kısa müddette ağrı çekmekten kurtuluyoruz. İlacın tesir müddeti bittiğinde yeniden ağrı hissediyoruz. Lakin ağrının niye kaynaklanmış olabileceğini sorgulamıyoruz.
Nasıl hastalandığımızı anlamadan evvel sıhhatin tarifine bir bakalım.
Homeopatik tıp profesörü George Vithoulkas’a bakılırsa sıhhat, ‘’Fiziksel, ruhsal ve duygusal acının olmadığı bir düzgünlük halidir. Ağrıdan özgür bir fizik vücut ve yeterli hissetme hali; acıdan özgür, huzurlu, sakin bir duygusal hal; bencillikten özgür bir zihin ve gerçek ile bir olma durumu… Büsbütün sağlıklı bir birey, ilahi sevgi ve bilgeliği içselleştirmeyi gerçekleştirebilmiş olandır. Bir birey yaratabiliyorsa, özgürce yaratabiliyorsa sağlıklıdır. Sağlıklı bireyin doğal gayreti yaratmak olacaktır. Kişi kendisinin ve diğerlerinin yararlarını gözetiyor olacaktır. Davranışları, kendisi ve öbürleri için ne kadar yıkıcı ise o derece sıhhatsizdir. Hasta bu tarife ne kadar yaklaşabilirse o kadar sağlıklı olacaktır. ‘’
Homeopat ve Psikiyatrist Vangelis A. Zafeririou’ya bakılırsa sağlıklı kişi kendisi, öbür bireyler ve etrafı ile uyumlu bağlar kurabilen kişidir.
Dr. Edward Bach’a bakılırsa hastalıkların sebebi, ruh ve zihin içindeki uyumsuzluktur. Hepimizin var olmasının ruhsal bir sebebi vardır. Hepimizin nazaranvlendirildiği bir hayat hedefimiz var. Bunu aslında içimizde hissediyoruz. Fakat etrafımızın baskısı ile diğer türlü seçimler yapıyoruz. İşte Bach’a bakılırsa tabiatımızda olanı değil, dayatılanı yaparsak hasta oluruz. İyileşmemizin sırrı da tabiatımıza yani yaratılışımıza uygun bir hayat seçmekten geçiyor.
Dünya Sıhhat Örgütünün tarifine nazaran sıhhat; zayıflığın ya da hastalığın olmadığı durumun ötesinde, fizikî, zihinsel ve toplumsal düzgünlük halidir. Zihinsel sıhhat ise her bireyin kendi potansiyelinin farkında olduğu, ömrün zorlukları ile baş edebildiği, verimli ve üretken çalışabildiği, bulunduğu topluma katkı sağlayabildiği bir güzellik hali olarak tanımlanır.
Pekala hastalık nedir?
Osho; ‘’Hastalık doğal olandan ayrılmış olma halidir. Şayet kendimizi berbat hissediyorsak bu doğal olmayan bir şey yaparak buna sebep olduğumuz manasına gelir. Keyifli hissetmek ve sağlıklı olmak doğaldır. Tabiatımız bu biçimdedir’’ biçiminde açıklar.
Hastalık ve sıhhat kavramlarını sadece insan vücudunun ortasında bulunduğu durumu gösteren kavramlar olarak kullanırız. Fakat vücut şuur olmadan hiç bir şeyi gerçekleştiremez. Vücudumuz yalnızca şuurumuzun kendisine gönderdiği kimi ayrıntıların tezahür ettiği yerdir. Meyyit bir insan, vücut orada duruyorken zaten hiç bir şey yapamaz. Canlı bir vücut, tüm yaşamsal fonksiyonlarını, şuur (ruh) ve ömür (can) denilen maddesel olmayan iki kavram ile yerine getirir. Şuurumuzda var olan bilgi vücudumuzda görünür hale gelir. Yani bir canlının vücudunda gerçekleşen her şey, bu olayın kaynağını oluşturan bilginin vücutta oluşmuş formudur. Bedenimizdeki işleyişten sorumlu olan hormonal ihtarım, enzimatik sistem, yapım-yıkım evrelerinin her birinde aslında şuurdan kaynaklanan bilgi fonksiyona dönüşmektedir. Yani güç unsura dönüşür. Farklı bedensel fonksiyonlar bir ortada ahenk ortasında yürüyorsa biz buna ‘’sağlık’’ diyoruz. Fonksiyonlardan birinde bir sorun oluştuğunda sistem ve ahenk bozulur. Bu durumu ‘’hastalık’’ olarak tanımlarız.
Hastalık vücuttaki ahengin, yani bu biçimdea dek istikrarda olan bir tertibin bozulmasıdır. Bu ahenk kaybı evvel şuurumuzda bilgi boyutunda ortaya çıkar. sonrasındasında vücutta kendini gösterir. Vücut şuurda olan bilginin gerçekleşme alanıdır. Bu niçinle sırf vücudun hasta olduğunu söylemek aldatıcı olur. Hastalık yalnızca şuurda başlar ve bunun belirtileri vücutta gözlemlenir. Vücudumuz şuur olmadan yaşayamayacağı üzere şuur olmadan hasta da olamaz. Birebir biçimde bu durum zihinsel hastalıklar için de geçerlidir. Zihin de tek başına hastalanmaz. Zihinsel hastalık kavramı, bir daha şuurumuzda oluşan fakat kendini zihinde tabir eden hastalık belirtileridir.
*****Bilinç dediğimiz şey nasıl oluşur.
Vücutta bir hastalık belirtisi ortaya çıktığında dikkatimizi kendisine çeker. Her belirti dikkati, ilgiyi ve enerjiyi kendine çeken bir sinyaldir. Biz bu sinyali görmezden gelirsek o da daima kendini göstermeye çalışacaktır. Bunu daima tekrar ederek ya da eskisinden daha görünür hale gelerek yapacaktır. Sinyali yok etmeye çalışmakla şuurumuzun kendini tabir etmesine mahzur olmuş oluruz. Belirtileri engellemek yerine akmasını sağlamamız gerekir. Bunun için belirtilerin fazlaca daha derinlerine bakarak neye işaret ettiklerini anlamayı öğrenmeliyiz.
Hastalık belirtilerine odaklanmak yerine hasta olma olgusunun kendisini sorgulamak epeyce daha doğrudur. Hasta olma olgusunun daha derinlerine, köklerine inmek gerekir. Hastalık belirtilerini ise köklere olan seyahatte bir sinyal ya da bilgi taşıyıcısı olarak görmek hayli daha gerçek bir yaklaşım olacaktır. bu türlü hastalık belirtilerini bir an evvel ortadan kaldırmaya yönelik bir yaklaşımdan fazla gerçek hastalığı görüp anlamamıza yarayan sinyaller olarak değerlendirmeliyiz. Zira hastalık belirtilerinin tek bir maksadı vardır: Bizi iyileştirmek!!! Belirtilerin neyi işaret ettiklerini anlamak epeyce kıymetlidir. Aksi takdirde gelişimimize, değişim ve dönüşümümüze hizmet eden ilahi kanunlara uymadığımızı bize anlatan son derece katı olabilen birer öğretmene dönüşürler. Düzgünleşme duymazdan geldiğimiz, yok saydığımız ya da bastırdığımız belirtiden değil, dönüştürdüğümüz hastalıktan şuurumuzun değişimi ile doğar. Güzelleşme bir dönüşümü tabir eder aslında. Kişinin yeterli yani tam ve bütünleşmiş bir hale dönüşmesidir. Düzgünleşme eksik olanın keşfedilmesi ile artan şuur yardımıyla gerçekleşir. Öyleyse hastalık belirtilerini güzelleşmeye giden bir yol olarak düşünmemiz ve eksiklerimizi tamamlamamız için bize yol gösteren sinyaller olarak hayatlarımızda kıymetlendirmemiz gereklidir. ‘Şu anda hayatımda eksik olan nedir?’ ‘Neyi değiştirmem gerekir?’
Ülkü sıhhat için hem beslenme ve ömür biçimi değişiklikleri üzere fizikî konularda hem duygusal ve zihinsel boyutlarda, tıpkı vakitte ruhsal boyutta gerçek davranış ortasında olmayı geliştirmemiz gerekir. Vücudumuzdan bize yansıyanın yalnızca o anda yaşadığımız bilinçlilik düzeyimiz olduğunu unutmamalıyız.
hem de bizim canımızın yapmak istedikleri ile bize dayatılanlar konusunda farkında olmalıyız. İşte hastalık dediğimiz şey aslında taşıdığınız canın bize bir şeylerin yanlış olduğu istikametinde verdiği bir ikazdan ibaret. Biz bu işaret parmağının gösterdiği yere bakmak yerine işaret parmağına bakarsak iletisi görmemiş oluruz.
Birinci adım sorunu yanlışsız görmektir. İkinci adım da sorunu yanlışsız sistemlerle çözmektir.***** Burda hastalıkların kaynaklandığı düzeyleri anlat.
Hastalık klasik tıbbın tez ettiği üzere dışarıdan gelen başka bir şey değildir. Hastalık yalnızca kimi kadim öğretilerde chi, ki, prana, bizim can dediğimiz ömür gücünün değişmiş yani istikrarı bozulmuş halidir. Dışarıdan gelen bir hastalık yoktur. İstikrarı birtakım sebeplerle bozulmuş organizmanın reaksiyonu vardır. bu biçimdece dışarıdan gelen etkenlere hassasiyeti artmış, etkilenebilirliği artmış bir organizma vardır. örneğin baş ağrısı dışarıdan gelmez. Bir şey bizim istikrarımızı bozar ve bu dengesizlik kendini vücudumuzda baş ağrısı olarak gösterir. Yani hastalık dediğimiz şey bedenin sıhhati bozucu etkene karşı verdiği reaksiyondur. Bir kişi hasta olduğunda canlılığının nasıl etkilendiğini hastanın gösterdiği belirtilerden anlarız. Tedaviyi belirlerken hastalığa ilişkin olanla bireye ilişkin olanı hakikat tespit etmek gerekir.
Enfeksiyon hastalıklarında da bir mikroorganizmanın bizi hasta edebilmesi için immün sistemimizden daha kuvvetli olması gerekir. Bağışıklık sistemimizi düşüren etkenler; makus beslenme, berbat hayat şartları, sıhhatsiz hayat alışkanlıkları (sigara, akol) üzere kolay gözlenen ve kolay anlaşılabilen sebepler olduğu üzere gözlenmesi daha güç lakin tesiri anlaşılabilir duygusal gerilim üzere etkenler de olabilir.
Gerilim şu anda ortasında bulunduğumuz duruma dair bizim kendimizi tehdit altında hissettiğimiz ve çaba verdiğimiz durumdur. Travma geçmişte yaşadığımız biçimde hala atlatamadığımız stresdir. Uygun yollardan gerilimle başa çıkılamadığında hastalık ( bedensel yada ruhsal ) kaçınılmaz olur. Aslında kısa vadeli gerilim vücudu muhafazaya yararken uzun sürdüğünde vücudu zayıflatan, baskı altında tutan bir tesir yaratır. Fizikî açıdan gerilimin üstesinden daha kolay gelmek için uygun beslenme ve uygun idman yapmak kıymetlidir. Duygusal açıdan gerilimle başa çıkmanın yolları problemlerin gerçek sebebinin farkına varmaktan ve düzeltici adımları atmaktan geçmektedir. Gerilimi makul yönetmeyi başarırsak yatkın olduğumuz hastalıklardan bile uzak durmamız mümkün olur.
Bir de tesirini fizikî ve duygusal olarak gözleyemediğimiz lakin varlığını neticeleriyla bildiğimiz etkenler vardır. Ruhsal etkenler. Burada kelam konusu olan ruhsal rahatsızlıklar değildir. kimi vakit hastalık kendini fizik vücutta gösterse de niçini tek başına fizikî yada duygusal gerilim olmayabiliyor.
Ruhsal etkenleri anlayabilmenin en başarılı yollarından birisini aile dizimi terapisi sunmaktadır. Uzun süren bir hastalığın kökleri pek derinlerde olabilir. Sıkıntı ve ağır geçen bir hastalığınız var ise hiç değilse bir defa aile dizimi metodu yolu ile aile geçmişinize bakabilir ve farkında olmadan üzerinize aldığınız bir tesir olup olmadığını görmeniz faydalı olabilir. Sizi epey zorlayan, fizikî ve duygusal acı veren, hayatınızı yaşamanıza mahzur olan hastalıklarınızın güzelleşmesi için çalışıyorsanız, bu biçimde bir terapi size yardımcı olabilir. Bilhassa de aile sisteminde göç, savaş, meyyit doğum, erken mevt, kürtaj, cinayet, hırsızlık, aile hengameleri olmuşsa hastalığın sebepleri bu konuşulmayan aile sırlarında bilinmeyen olabilir. Kronik seyirli hastalıklarda ‘’Şifa’’ konusu yalnızca biyokimyasal pahalar ile olacak bir şey değildir birden fazla sefer. Ruhsal açıdan da yaklaşmak gerekir.
bir daha hastalığın köklerini geçmişte arayan bir öbür prosedürde regresyon terapisidir. Anılara geri gitme travmaya niye olan duygusal, zihinsel, bedensel güç blokajlarını açığa çıkarma sürecidir. Bu anılar, çocukluk anılarını, rahim anılarını yahut geçmiş hayat anıları da denilen şuur dışı ruhsal anıları içerebilir.
kimi vakit bir fazlaca terapiye karşın sorun sizi bir türlü bırakmıyorsa tahminen de aslında sorunu siz bırakamıyor olabilirsiniz. kimi vakit hasta olmakla elde ettiğimiz çıkarlarımız o kadar fazladır ki, şuurumuz tabi ki uygunlaşmak istiyorum yoksa niye bu kadar uğraşayım derken, bilinçaltımız mevcut durumun sürmesini ister ve düzgünleşme uğraşlarımızı sabote ederek güzelleşmeye pürüz olur ve şuur altı her vakit daha kuvvetlidür. O niçinle kimi vakit fizikî bir rahatsızlığın tahlili aile diziminde, psikoterapide olabilir. Yalnızca güzelleşmeye hazır olduğunuzda güzelleşebilirsiniz.
Hastalık bir sonuçtur. bir müddetcin sonunda gelişir. Asla durup dururken gelişmez. Bizim tam olarak idrak edemediğimiz bir niçinle bizde bir değişim yaratmak için gelişir. ömrümüzde bizi zorlayan bir değişim….Bu ders daha sıradan bir biçimde yanlış beslendiğimiz için bir ikaz olabilir. Ve tahlil uygun beslenmeye geçmek kadar kolay ve somut olabilir. Ya da kökü hayli derinlere, hatta ailemizin köklerine kadar giden atalarımızdan aldığımız tesirlere dayanan epeyce ruhsal bir ders kelam konusu olabilir. Sebep ortadan kaldırılmadıkça tahlil kalıcı olmayacaktır. kimi vakit yalnızca bizim değişmemiz gereklidir. Biz değişimi ve dönüşümü gerçekleştirebildiğimizde tahlil kalıcı olacaktır.
En değerli ipucu hastalığın neyi kısıtladığıdır. Denetim edemediğiniz bir hastalık belirtisi hayatı denetim etmeyi bırakmanız gerektiğinin iletisini taşıyor olabilir. O yüzden yalnızca belirtileri baskılayan bir tedavi öğrenmeniz gerekenleri öğrenmenize pürüz olacağı için değiştirmeniz gerekenleri değiştirmeden hayatınıza devam etmenizi sağlayacağı için hakikaten iyileşmeniz mümkün olmaz.
Tabiatta kuvvetli hastalığın zayıf hastalığı uzak tuttuğu gözlemlenmiştir. Akıl hastalarının daha az bedensel hastalığa yakalandığı gözlemlenmiştir.
Ömür gücü her vakit istikrarını müdafaaya çalışır. Bu yüzden her vakit dengeyi bozan ögeye zıt istikamette reaksiyon verecektir. O yüzden ateşi düşürmeye çalışmak en büyük yanlışlardan biridir. Hayat gücü yapabildiği kadar direnip ateşi daha da yükseltmeye çalışacaktır. Ancak baskın ateş düşürme faaliyetleri galip geldiğinde ömür gücü daha fazla uğraşamaz gücünü yitirir. O takdirde bu olayı daha hayati hastalıklar izler. Hayat gücü ne yapıyorsa organizmanın istikrarını korumak ve hastalıktan kurtulmak için yapıyor. bu biçimde organizmaya yardım etmenin yolu organizmanın yapmaya çalıştığı şeye takviye olmaktır. Yapılabilecek en makus şey ise organizmanın yapmaya çalıştığı şeye pürüz olmaktır. Bütün problem belirtileri düşman üzere görüp biran evvel yok etmeye çalışmak yerine, dost olduğunu anlamaktır.
Belirtileri bastırmaya ve yok etmeye yönelik yaklaşımlar işe yaramaz. Süreksiz bir düzgünlük hali yakalansa da dengesizlik kendini daha güçlü ve daha derin olarak bir daha tabir eder. Tahlil hem hayat biçimine dayatılan değişikliklerin yapılması ile birebir vakitte birebir vakitte en başından dengeyi bozan kök sebeplerin ortadan kaldırılması ile gelir. Hastalığın dayatmış olduğu değişiklikleri yapmadan hiç bir terapi güzel gelmeyecektir. Belinizi incittiyseniz öncelikli olan dinlenmektir. Rutubetli ve soğuk mesken ağrılarınıza yeterli gelmiyorsa kuru ve sıcak bir yere taşınmanız gerekir. Hastalığınızı etkileyen hayat biçiminizi düzeltmezseniz güzelleşir iyileşmez eski ömür üslubuna dönerseniz tabi ki hastalık geri gelecektir. Yalnızca belirtileri yok etmeye yönelik tedaviler, birinci anda durumu iyileştirse de genel sıhhati vakit içinde daha da kötüleştirecektir. Örneğin kortizonla bastırılan çocuk alerjilerinin astıma dönüştüğü gözlemlenmiştir.
Doğal halimiz memnun ve istikrardadır. Hastalık yalnızca vücutta olmaz, keyifli değilsek zihinsel bir hastalık kelam konusudur. Bir etken ( fizikî, duygusal yada ruhsal ) bu dengeyi bozucu müdahale yaptığında;
*Ya hasta olmayacak kadar kuvvetliyüzdür. Ve sıhhatimizi koruruz.
*Ya hastalığa yakalanırız fakat kısa müddette ve birden fazla sefer yardım gerekmeden onu yenebiliriz.
*Ya da uzun müddet yenemeyiz ve uygun yardımı alana kadar hasta kalırız,
*kimi vakit tam uygunlaşmak mümkün olmayabilir ve büsbütün güzelleşmeden ölebiliriz.
Yani bir hastalık etkeninin bizi etkileyip etkilememesi onun yıkıcı gücüne olduğu kadar bizim dayanıklılığımıza da bağlıdır. Bizim dayanıklılığımız ise hakikat besinleri yanlışsız ölçüde ve yanlışsız vakitte almakla fazlaca yakından alakalıdır. Lakin bu husus ağzımızdan ne girdiği kadar nasıl sindirildiği ile de bağlantılıdır. Dayanıklılığımız için düzgün işleyen bir sindirim sistemine sahip olmamız gereklidir. Bunun ortasında floramızın istikrarlı ve sağlıklı olması gerekir. Bizim için yararlı bakteriler besinleri hakikat bir biçimde parçalayıp sindirmemizi sağlarken ziyanlı olanlar bağırsak epitelimize ziyan vererek sıhhatimizi bozar. Berbat beslenme alışkanlıkları, yanlış tedaviler bilhassa antibiyotikler sindirim sisteminin ekolojik yapısını bozar. Beslenme haricinde frekans olarak düşük frekanslı his ve niyetlere sahip olmak da dayanıklılığımızı azaltır.
Hastalıktan tam ve kesin olarak kurtulmanın yolu onun ortaya çıkmasına yol açan koşulları anlamaktan ve değiştirmekten geçer. Bu değişim ( fizikî yada ruhsal ) olmaksızın elde edilen sıhhat uzun periyodik olmayacaktır.
Fizikî etrafımızda doğal ve pak olana dönerek, tabiatın bize rehberlik ettiği üzere istikrarda yaşayarak, yüksek frekanslı his ve kanılarımızı destekleyecek ömür alışkanlıkları geliştirerek uygunlaşmak mümkün olmaktadır.
CİLT HASTALIKLARI
Cildimiz tüm bedenimizi kaplar. Dışarıda olanlar ile içeride kalanlar içinde bir hudut misyonu görür. Yani bireyselliğimi korur. Cilt kapladığı alan prestiji ile bedenimizin en değerli organıdır.
Cilt ömür alanımı kuşatan kollayıcı bir katmandır. Şuur dışı bir yerden içsel durumumun tüm doğruluğuyla kendini ortaya koymasını sağlar. ötürüsıyla etrafımla olan ilgimle bir teması vardır. ( ben ve diğerleri)
Cildimiz hislerimizin, iç hasassiyetimizin bir uzantısıdır. İç dünyamızın aynasıdır. Tüm irtibat detaylarımizi tahlil eder. Şayet ben nazik bir insansam cildim de öyledir. Şayet çok hassas bir insansam cildim de çok hassas bir yapıya sahiptir. Tam aksine şayet kendime ve öteki insanlara sert davranıyorsam cildimde kalın ve sert olur. Şayet cildim iritasyon gösterirse ömrümdeki bir şey yahut biri beni irite ediyor demektir.
Büyük güvensizlikler cildimin terlemesine yol açarken, çok terleyen cilt tuttuğum ve özgür bırakma gereksinimi duyduğum hisleri boşaltır.
Cildime değen bir hastalık etrafımla irtibat kurmakta zorlandığımı gösterir. Bütünlük düzeyimde bir kayıp olduğunu hissederim.
Cildimin durumu öteki beşerlerle kurduğum alakaların durumunu gösterir. Kişiselliğim sorgulanır, mahremiyetim ve savunmasızlığım tehdit ediliyor olabilir.
Benim sonlarım neler?
Tahammülsüz olduğum alanlar hangileri
Dokunma ve dokunulma muhtaçlığı hissettiğim ve bununla ilgili bir mahrumluk çektiğim vakit cildim tepki verir. Örneğin bir ayrılık yaşadığımda egzama yada sedef olmasının niçini budur. Cildim gerilim yaşar. Bir muhtaçlık durumu ortasındadır.
Cilt zihinsel güçle ilişkilidir.
Cilt bedenin kollayıcı zarfıdır. beraberinde iç organlarımızı da korur. Dış ortamla temas kuran bana ilişkin birinci kesimdir. Dış dünya ile iç dünya içinde bir temas olarak bakılırsav yapar.
Kızarıklık hislerimle ilişkilidir.
Kaşıntı ise hoşnutsuzluğumun bir işaretidir.
Nasıl hastalandığımızı anlamadan evvel sıhhatin tarifine bir bakalım.
Homeopatik tıp profesörü George Vithoulkas’a bakılırsa sıhhat, ‘’Fiziksel, ruhsal ve duygusal acının olmadığı bir düzgünlük halidir. Ağrıdan özgür bir fizik vücut ve yeterli hissetme hali; acıdan özgür, huzurlu, sakin bir duygusal hal; bencillikten özgür bir zihin ve gerçek ile bir olma durumu… Büsbütün sağlıklı bir birey, ilahi sevgi ve bilgeliği içselleştirmeyi gerçekleştirebilmiş olandır. Bir birey yaratabiliyorsa, özgürce yaratabiliyorsa sağlıklıdır. Sağlıklı bireyin doğal gayreti yaratmak olacaktır. Kişi kendisinin ve diğerlerinin yararlarını gözetiyor olacaktır. Davranışları, kendisi ve öbürleri için ne kadar yıkıcı ise o derece sıhhatsizdir. Hasta bu tarife ne kadar yaklaşabilirse o kadar sağlıklı olacaktır. ‘’
Homeopat ve Psikiyatrist Vangelis A. Zafeririou’ya bakılırsa sağlıklı kişi kendisi, öbür bireyler ve etrafı ile uyumlu bağlar kurabilen kişidir.
Dr. Edward Bach’a bakılırsa hastalıkların sebebi, ruh ve zihin içindeki uyumsuzluktur. Hepimizin var olmasının ruhsal bir sebebi vardır. Hepimizin nazaranvlendirildiği bir hayat hedefimiz var. Bunu aslında içimizde hissediyoruz. Fakat etrafımızın baskısı ile diğer türlü seçimler yapıyoruz. İşte Bach’a bakılırsa tabiatımızda olanı değil, dayatılanı yaparsak hasta oluruz. İyileşmemizin sırrı da tabiatımıza yani yaratılışımıza uygun bir hayat seçmekten geçiyor.
Dünya Sıhhat Örgütünün tarifine nazaran sıhhat; zayıflığın ya da hastalığın olmadığı durumun ötesinde, fizikî, zihinsel ve toplumsal düzgünlük halidir. Zihinsel sıhhat ise her bireyin kendi potansiyelinin farkında olduğu, ömrün zorlukları ile baş edebildiği, verimli ve üretken çalışabildiği, bulunduğu topluma katkı sağlayabildiği bir güzellik hali olarak tanımlanır.
Pekala hastalık nedir?
Osho; ‘’Hastalık doğal olandan ayrılmış olma halidir. Şayet kendimizi berbat hissediyorsak bu doğal olmayan bir şey yaparak buna sebep olduğumuz manasına gelir. Keyifli hissetmek ve sağlıklı olmak doğaldır. Tabiatımız bu biçimdedir’’ biçiminde açıklar.
Hastalık ve sıhhat kavramlarını sadece insan vücudunun ortasında bulunduğu durumu gösteren kavramlar olarak kullanırız. Fakat vücut şuur olmadan hiç bir şeyi gerçekleştiremez. Vücudumuz yalnızca şuurumuzun kendisine gönderdiği kimi ayrıntıların tezahür ettiği yerdir. Meyyit bir insan, vücut orada duruyorken zaten hiç bir şey yapamaz. Canlı bir vücut, tüm yaşamsal fonksiyonlarını, şuur (ruh) ve ömür (can) denilen maddesel olmayan iki kavram ile yerine getirir. Şuurumuzda var olan bilgi vücudumuzda görünür hale gelir. Yani bir canlının vücudunda gerçekleşen her şey, bu olayın kaynağını oluşturan bilginin vücutta oluşmuş formudur. Bedenimizdeki işleyişten sorumlu olan hormonal ihtarım, enzimatik sistem, yapım-yıkım evrelerinin her birinde aslında şuurdan kaynaklanan bilgi fonksiyona dönüşmektedir. Yani güç unsura dönüşür. Farklı bedensel fonksiyonlar bir ortada ahenk ortasında yürüyorsa biz buna ‘’sağlık’’ diyoruz. Fonksiyonlardan birinde bir sorun oluştuğunda sistem ve ahenk bozulur. Bu durumu ‘’hastalık’’ olarak tanımlarız.
Hastalık vücuttaki ahengin, yani bu biçimdea dek istikrarda olan bir tertibin bozulmasıdır. Bu ahenk kaybı evvel şuurumuzda bilgi boyutunda ortaya çıkar. sonrasındasında vücutta kendini gösterir. Vücut şuurda olan bilginin gerçekleşme alanıdır. Bu niçinle sırf vücudun hasta olduğunu söylemek aldatıcı olur. Hastalık yalnızca şuurda başlar ve bunun belirtileri vücutta gözlemlenir. Vücudumuz şuur olmadan yaşayamayacağı üzere şuur olmadan hasta da olamaz. Birebir biçimde bu durum zihinsel hastalıklar için de geçerlidir. Zihin de tek başına hastalanmaz. Zihinsel hastalık kavramı, bir daha şuurumuzda oluşan fakat kendini zihinde tabir eden hastalık belirtileridir.
*****Bilinç dediğimiz şey nasıl oluşur.
Vücutta bir hastalık belirtisi ortaya çıktığında dikkatimizi kendisine çeker. Her belirti dikkati, ilgiyi ve enerjiyi kendine çeken bir sinyaldir. Biz bu sinyali görmezden gelirsek o da daima kendini göstermeye çalışacaktır. Bunu daima tekrar ederek ya da eskisinden daha görünür hale gelerek yapacaktır. Sinyali yok etmeye çalışmakla şuurumuzun kendini tabir etmesine mahzur olmuş oluruz. Belirtileri engellemek yerine akmasını sağlamamız gerekir. Bunun için belirtilerin fazlaca daha derinlerine bakarak neye işaret ettiklerini anlamayı öğrenmeliyiz.
Hastalık belirtilerine odaklanmak yerine hasta olma olgusunun kendisini sorgulamak epeyce daha doğrudur. Hasta olma olgusunun daha derinlerine, köklerine inmek gerekir. Hastalık belirtilerini ise köklere olan seyahatte bir sinyal ya da bilgi taşıyıcısı olarak görmek hayli daha gerçek bir yaklaşım olacaktır. bu türlü hastalık belirtilerini bir an evvel ortadan kaldırmaya yönelik bir yaklaşımdan fazla gerçek hastalığı görüp anlamamıza yarayan sinyaller olarak değerlendirmeliyiz. Zira hastalık belirtilerinin tek bir maksadı vardır: Bizi iyileştirmek!!! Belirtilerin neyi işaret ettiklerini anlamak epeyce kıymetlidir. Aksi takdirde gelişimimize, değişim ve dönüşümümüze hizmet eden ilahi kanunlara uymadığımızı bize anlatan son derece katı olabilen birer öğretmene dönüşürler. Düzgünleşme duymazdan geldiğimiz, yok saydığımız ya da bastırdığımız belirtiden değil, dönüştürdüğümüz hastalıktan şuurumuzun değişimi ile doğar. Güzelleşme bir dönüşümü tabir eder aslında. Kişinin yeterli yani tam ve bütünleşmiş bir hale dönüşmesidir. Düzgünleşme eksik olanın keşfedilmesi ile artan şuur yardımıyla gerçekleşir. Öyleyse hastalık belirtilerini güzelleşmeye giden bir yol olarak düşünmemiz ve eksiklerimizi tamamlamamız için bize yol gösteren sinyaller olarak hayatlarımızda kıymetlendirmemiz gereklidir. ‘Şu anda hayatımda eksik olan nedir?’ ‘Neyi değiştirmem gerekir?’
Ülkü sıhhat için hem beslenme ve ömür biçimi değişiklikleri üzere fizikî konularda hem duygusal ve zihinsel boyutlarda, tıpkı vakitte ruhsal boyutta gerçek davranış ortasında olmayı geliştirmemiz gerekir. Vücudumuzdan bize yansıyanın yalnızca o anda yaşadığımız bilinçlilik düzeyimiz olduğunu unutmamalıyız.
hem de bizim canımızın yapmak istedikleri ile bize dayatılanlar konusunda farkında olmalıyız. İşte hastalık dediğimiz şey aslında taşıdığınız canın bize bir şeylerin yanlış olduğu istikametinde verdiği bir ikazdan ibaret. Biz bu işaret parmağının gösterdiği yere bakmak yerine işaret parmağına bakarsak iletisi görmemiş oluruz.
Birinci adım sorunu yanlışsız görmektir. İkinci adım da sorunu yanlışsız sistemlerle çözmektir.***** Burda hastalıkların kaynaklandığı düzeyleri anlat.
Hastalık klasik tıbbın tez ettiği üzere dışarıdan gelen başka bir şey değildir. Hastalık yalnızca kimi kadim öğretilerde chi, ki, prana, bizim can dediğimiz ömür gücünün değişmiş yani istikrarı bozulmuş halidir. Dışarıdan gelen bir hastalık yoktur. İstikrarı birtakım sebeplerle bozulmuş organizmanın reaksiyonu vardır. bu biçimdece dışarıdan gelen etkenlere hassasiyeti artmış, etkilenebilirliği artmış bir organizma vardır. örneğin baş ağrısı dışarıdan gelmez. Bir şey bizim istikrarımızı bozar ve bu dengesizlik kendini vücudumuzda baş ağrısı olarak gösterir. Yani hastalık dediğimiz şey bedenin sıhhati bozucu etkene karşı verdiği reaksiyondur. Bir kişi hasta olduğunda canlılığının nasıl etkilendiğini hastanın gösterdiği belirtilerden anlarız. Tedaviyi belirlerken hastalığa ilişkin olanla bireye ilişkin olanı hakikat tespit etmek gerekir.
Enfeksiyon hastalıklarında da bir mikroorganizmanın bizi hasta edebilmesi için immün sistemimizden daha kuvvetli olması gerekir. Bağışıklık sistemimizi düşüren etkenler; makus beslenme, berbat hayat şartları, sıhhatsiz hayat alışkanlıkları (sigara, akol) üzere kolay gözlenen ve kolay anlaşılabilen sebepler olduğu üzere gözlenmesi daha güç lakin tesiri anlaşılabilir duygusal gerilim üzere etkenler de olabilir.
Gerilim şu anda ortasında bulunduğumuz duruma dair bizim kendimizi tehdit altında hissettiğimiz ve çaba verdiğimiz durumdur. Travma geçmişte yaşadığımız biçimde hala atlatamadığımız stresdir. Uygun yollardan gerilimle başa çıkılamadığında hastalık ( bedensel yada ruhsal ) kaçınılmaz olur. Aslında kısa vadeli gerilim vücudu muhafazaya yararken uzun sürdüğünde vücudu zayıflatan, baskı altında tutan bir tesir yaratır. Fizikî açıdan gerilimin üstesinden daha kolay gelmek için uygun beslenme ve uygun idman yapmak kıymetlidir. Duygusal açıdan gerilimle başa çıkmanın yolları problemlerin gerçek sebebinin farkına varmaktan ve düzeltici adımları atmaktan geçmektedir. Gerilimi makul yönetmeyi başarırsak yatkın olduğumuz hastalıklardan bile uzak durmamız mümkün olur.
Bir de tesirini fizikî ve duygusal olarak gözleyemediğimiz lakin varlığını neticeleriyla bildiğimiz etkenler vardır. Ruhsal etkenler. Burada kelam konusu olan ruhsal rahatsızlıklar değildir. kimi vakit hastalık kendini fizik vücutta gösterse de niçini tek başına fizikî yada duygusal gerilim olmayabiliyor.
Ruhsal etkenleri anlayabilmenin en başarılı yollarından birisini aile dizimi terapisi sunmaktadır. Uzun süren bir hastalığın kökleri pek derinlerde olabilir. Sıkıntı ve ağır geçen bir hastalığınız var ise hiç değilse bir defa aile dizimi metodu yolu ile aile geçmişinize bakabilir ve farkında olmadan üzerinize aldığınız bir tesir olup olmadığını görmeniz faydalı olabilir. Sizi epey zorlayan, fizikî ve duygusal acı veren, hayatınızı yaşamanıza mahzur olan hastalıklarınızın güzelleşmesi için çalışıyorsanız, bu biçimde bir terapi size yardımcı olabilir. Bilhassa de aile sisteminde göç, savaş, meyyit doğum, erken mevt, kürtaj, cinayet, hırsızlık, aile hengameleri olmuşsa hastalığın sebepleri bu konuşulmayan aile sırlarında bilinmeyen olabilir. Kronik seyirli hastalıklarda ‘’Şifa’’ konusu yalnızca biyokimyasal pahalar ile olacak bir şey değildir birden fazla sefer. Ruhsal açıdan da yaklaşmak gerekir.
bir daha hastalığın köklerini geçmişte arayan bir öbür prosedürde regresyon terapisidir. Anılara geri gitme travmaya niye olan duygusal, zihinsel, bedensel güç blokajlarını açığa çıkarma sürecidir. Bu anılar, çocukluk anılarını, rahim anılarını yahut geçmiş hayat anıları da denilen şuur dışı ruhsal anıları içerebilir.
kimi vakit bir fazlaca terapiye karşın sorun sizi bir türlü bırakmıyorsa tahminen de aslında sorunu siz bırakamıyor olabilirsiniz. kimi vakit hasta olmakla elde ettiğimiz çıkarlarımız o kadar fazladır ki, şuurumuz tabi ki uygunlaşmak istiyorum yoksa niye bu kadar uğraşayım derken, bilinçaltımız mevcut durumun sürmesini ister ve düzgünleşme uğraşlarımızı sabote ederek güzelleşmeye pürüz olur ve şuur altı her vakit daha kuvvetlidür. O niçinle kimi vakit fizikî bir rahatsızlığın tahlili aile diziminde, psikoterapide olabilir. Yalnızca güzelleşmeye hazır olduğunuzda güzelleşebilirsiniz.
Hastalık bir sonuçtur. bir müddetcin sonunda gelişir. Asla durup dururken gelişmez. Bizim tam olarak idrak edemediğimiz bir niçinle bizde bir değişim yaratmak için gelişir. ömrümüzde bizi zorlayan bir değişim….Bu ders daha sıradan bir biçimde yanlış beslendiğimiz için bir ikaz olabilir. Ve tahlil uygun beslenmeye geçmek kadar kolay ve somut olabilir. Ya da kökü hayli derinlere, hatta ailemizin köklerine kadar giden atalarımızdan aldığımız tesirlere dayanan epeyce ruhsal bir ders kelam konusu olabilir. Sebep ortadan kaldırılmadıkça tahlil kalıcı olmayacaktır. kimi vakit yalnızca bizim değişmemiz gereklidir. Biz değişimi ve dönüşümü gerçekleştirebildiğimizde tahlil kalıcı olacaktır.
En değerli ipucu hastalığın neyi kısıtladığıdır. Denetim edemediğiniz bir hastalık belirtisi hayatı denetim etmeyi bırakmanız gerektiğinin iletisini taşıyor olabilir. O yüzden yalnızca belirtileri baskılayan bir tedavi öğrenmeniz gerekenleri öğrenmenize pürüz olacağı için değiştirmeniz gerekenleri değiştirmeden hayatınıza devam etmenizi sağlayacağı için hakikaten iyileşmeniz mümkün olmaz.
Tabiatta kuvvetli hastalığın zayıf hastalığı uzak tuttuğu gözlemlenmiştir. Akıl hastalarının daha az bedensel hastalığa yakalandığı gözlemlenmiştir.
Ömür gücü her vakit istikrarını müdafaaya çalışır. Bu yüzden her vakit dengeyi bozan ögeye zıt istikamette reaksiyon verecektir. O yüzden ateşi düşürmeye çalışmak en büyük yanlışlardan biridir. Hayat gücü yapabildiği kadar direnip ateşi daha da yükseltmeye çalışacaktır. Ancak baskın ateş düşürme faaliyetleri galip geldiğinde ömür gücü daha fazla uğraşamaz gücünü yitirir. O takdirde bu olayı daha hayati hastalıklar izler. Hayat gücü ne yapıyorsa organizmanın istikrarını korumak ve hastalıktan kurtulmak için yapıyor. bu biçimde organizmaya yardım etmenin yolu organizmanın yapmaya çalıştığı şeye takviye olmaktır. Yapılabilecek en makus şey ise organizmanın yapmaya çalıştığı şeye pürüz olmaktır. Bütün problem belirtileri düşman üzere görüp biran evvel yok etmeye çalışmak yerine, dost olduğunu anlamaktır.
Belirtileri bastırmaya ve yok etmeye yönelik yaklaşımlar işe yaramaz. Süreksiz bir düzgünlük hali yakalansa da dengesizlik kendini daha güçlü ve daha derin olarak bir daha tabir eder. Tahlil hem hayat biçimine dayatılan değişikliklerin yapılması ile birebir vakitte birebir vakitte en başından dengeyi bozan kök sebeplerin ortadan kaldırılması ile gelir. Hastalığın dayatmış olduğu değişiklikleri yapmadan hiç bir terapi güzel gelmeyecektir. Belinizi incittiyseniz öncelikli olan dinlenmektir. Rutubetli ve soğuk mesken ağrılarınıza yeterli gelmiyorsa kuru ve sıcak bir yere taşınmanız gerekir. Hastalığınızı etkileyen hayat biçiminizi düzeltmezseniz güzelleşir iyileşmez eski ömür üslubuna dönerseniz tabi ki hastalık geri gelecektir. Yalnızca belirtileri yok etmeye yönelik tedaviler, birinci anda durumu iyileştirse de genel sıhhati vakit içinde daha da kötüleştirecektir. Örneğin kortizonla bastırılan çocuk alerjilerinin astıma dönüştüğü gözlemlenmiştir.
Doğal halimiz memnun ve istikrardadır. Hastalık yalnızca vücutta olmaz, keyifli değilsek zihinsel bir hastalık kelam konusudur. Bir etken ( fizikî, duygusal yada ruhsal ) bu dengeyi bozucu müdahale yaptığında;
*Ya hasta olmayacak kadar kuvvetliyüzdür. Ve sıhhatimizi koruruz.
*Ya hastalığa yakalanırız fakat kısa müddette ve birden fazla sefer yardım gerekmeden onu yenebiliriz.
*Ya da uzun müddet yenemeyiz ve uygun yardımı alana kadar hasta kalırız,
*kimi vakit tam uygunlaşmak mümkün olmayabilir ve büsbütün güzelleşmeden ölebiliriz.
Yani bir hastalık etkeninin bizi etkileyip etkilememesi onun yıkıcı gücüne olduğu kadar bizim dayanıklılığımıza da bağlıdır. Bizim dayanıklılığımız ise hakikat besinleri yanlışsız ölçüde ve yanlışsız vakitte almakla fazlaca yakından alakalıdır. Lakin bu husus ağzımızdan ne girdiği kadar nasıl sindirildiği ile de bağlantılıdır. Dayanıklılığımız için düzgün işleyen bir sindirim sistemine sahip olmamız gereklidir. Bunun ortasında floramızın istikrarlı ve sağlıklı olması gerekir. Bizim için yararlı bakteriler besinleri hakikat bir biçimde parçalayıp sindirmemizi sağlarken ziyanlı olanlar bağırsak epitelimize ziyan vererek sıhhatimizi bozar. Berbat beslenme alışkanlıkları, yanlış tedaviler bilhassa antibiyotikler sindirim sisteminin ekolojik yapısını bozar. Beslenme haricinde frekans olarak düşük frekanslı his ve niyetlere sahip olmak da dayanıklılığımızı azaltır.
Hastalıktan tam ve kesin olarak kurtulmanın yolu onun ortaya çıkmasına yol açan koşulları anlamaktan ve değiştirmekten geçer. Bu değişim ( fizikî yada ruhsal ) olmaksızın elde edilen sıhhat uzun periyodik olmayacaktır.
Fizikî etrafımızda doğal ve pak olana dönerek, tabiatın bize rehberlik ettiği üzere istikrarda yaşayarak, yüksek frekanslı his ve kanılarımızı destekleyecek ömür alışkanlıkları geliştirerek uygunlaşmak mümkün olmaktadır.
CİLT HASTALIKLARI
Cildimiz tüm bedenimizi kaplar. Dışarıda olanlar ile içeride kalanlar içinde bir hudut misyonu görür. Yani bireyselliğimi korur. Cilt kapladığı alan prestiji ile bedenimizin en değerli organıdır.
Cilt ömür alanımı kuşatan kollayıcı bir katmandır. Şuur dışı bir yerden içsel durumumun tüm doğruluğuyla kendini ortaya koymasını sağlar. ötürüsıyla etrafımla olan ilgimle bir teması vardır. ( ben ve diğerleri)
Cildimiz hislerimizin, iç hasassiyetimizin bir uzantısıdır. İç dünyamızın aynasıdır. Tüm irtibat detaylarımizi tahlil eder. Şayet ben nazik bir insansam cildim de öyledir. Şayet çok hassas bir insansam cildim de çok hassas bir yapıya sahiptir. Tam aksine şayet kendime ve öteki insanlara sert davranıyorsam cildimde kalın ve sert olur. Şayet cildim iritasyon gösterirse ömrümdeki bir şey yahut biri beni irite ediyor demektir.
Büyük güvensizlikler cildimin terlemesine yol açarken, çok terleyen cilt tuttuğum ve özgür bırakma gereksinimi duyduğum hisleri boşaltır.
Cildime değen bir hastalık etrafımla irtibat kurmakta zorlandığımı gösterir. Bütünlük düzeyimde bir kayıp olduğunu hissederim.
Cildimin durumu öteki beşerlerle kurduğum alakaların durumunu gösterir. Kişiselliğim sorgulanır, mahremiyetim ve savunmasızlığım tehdit ediliyor olabilir.
Benim sonlarım neler?
Tahammülsüz olduğum alanlar hangileri
Dokunma ve dokunulma muhtaçlığı hissettiğim ve bununla ilgili bir mahrumluk çektiğim vakit cildim tepki verir. Örneğin bir ayrılık yaşadığımda egzama yada sedef olmasının niçini budur. Cildim gerilim yaşar. Bir muhtaçlık durumu ortasındadır.
Cilt zihinsel güçle ilişkilidir.
Cilt bedenin kollayıcı zarfıdır. beraberinde iç organlarımızı da korur. Dış ortamla temas kuran bana ilişkin birinci kesimdir. Dış dünya ile iç dünya içinde bir temas olarak bakılırsav yapar.
Kızarıklık hislerimle ilişkilidir.
Kaşıntı ise hoşnutsuzluğumun bir işaretidir.