MIT, etraftaki kirliliğin azaltılmasına yardımcı olabilecek potansiyel olarak yeşil bir güç kaynağı olan hidrojen üretimi konusunda yeni araştırmalar gerçekleştirdi. Birtakım hidrojen cinslerinin üretimi, değerli ölçüde kirliliğe niye oluyor. Hidrojenle bağlı kirliliğin sebebi, üretimi sırasında kimi varsayımların global olarak sera gazı emisyonlarının yüzde 2’sini oluşturduğunu argüman ettiği fosil yakıt bazlı süreçler gerektirmesi.
Hidrojenin üretim alanından kullanılacağı yere taşınmasında da ek kirlilik yaratılmakta. MIT araştırmacıları ise hurda alüminyumu suyla tepkiye sokarak hidrojen üreten öbür bir seçenek geliştirdi. Alüminyum, oda sıcaklığında suyla tepkiye girerek alüminyum hidroksit ve hidrojen oluşturuyor. Tipik olarak tepki, ham metali kaplayan ve direkt suyla temas etmesini önleyen bir alüminyum oksit katmanı niçiniyle meydana gelmiyor.
Yeni hidrojen üretim süreci ayrıyeten rastgele bir sera gazı üretmiyor, bu biçimdelikle hidrojenin taşınması sorunu çözülecek. MIT makine mühendisliği profesörü Douglas P. Hart, alüminyumun hidrojen depolamak için bir düzenek haline geldiğini söylüyor.
Araştırmacıların üstesinden gelmesi gereken iki ana zorluk, alüminyum yüzeyin pak ve suyla tepkiye girmeye hazır olmasını sağlamak olmuş. Sistemlerindeki birinci adım, oksit katmanını çıkarmak ve tepkinin devam edebilmesi için yine oluşmasını engellemekti. Öteki değerli sorun ise saf alüminyumun çıkarılmasının ve üretilmesinin güç olması. Bu niçinle araştırmacılar, sürecin pratik olması için hurda alüminyum kullanmak istemiş.
Proje araştırmacıları, ticari olarak uygulanabilir olmadan evvel kalan epeyce sayıda araştırma yapılması gerektiğini söylüyor. Örneğin, alüminyum yüzeyinde bir oksit katmanının oluşmasını önlemek için ülkü bir usul geliştirilmesi gerekiyor. Bir öbür kıymetli kaygı ise alüminyum alaşımındaki öteki elementlerin üretebilecekleri hidrojen ölçüsünü nasıl etkileyeceği.
MIT geçtiğimiz aylarda ise dijital elyaf geliştirmişti.
Hidrojenin üretim alanından kullanılacağı yere taşınmasında da ek kirlilik yaratılmakta. MIT araştırmacıları ise hurda alüminyumu suyla tepkiye sokarak hidrojen üreten öbür bir seçenek geliştirdi. Alüminyum, oda sıcaklığında suyla tepkiye girerek alüminyum hidroksit ve hidrojen oluşturuyor. Tipik olarak tepki, ham metali kaplayan ve direkt suyla temas etmesini önleyen bir alüminyum oksit katmanı niçiniyle meydana gelmiyor.
Yeni hidrojen üretim süreci ayrıyeten rastgele bir sera gazı üretmiyor, bu biçimdelikle hidrojenin taşınması sorunu çözülecek. MIT makine mühendisliği profesörü Douglas P. Hart, alüminyumun hidrojen depolamak için bir düzenek haline geldiğini söylüyor.
Araştırmacıların üstesinden gelmesi gereken iki ana zorluk, alüminyum yüzeyin pak ve suyla tepkiye girmeye hazır olmasını sağlamak olmuş. Sistemlerindeki birinci adım, oksit katmanını çıkarmak ve tepkinin devam edebilmesi için yine oluşmasını engellemekti. Öteki değerli sorun ise saf alüminyumun çıkarılmasının ve üretilmesinin güç olması. Bu niçinle araştırmacılar, sürecin pratik olması için hurda alüminyum kullanmak istemiş.
Proje araştırmacıları, ticari olarak uygulanabilir olmadan evvel kalan epeyce sayıda araştırma yapılması gerektiğini söylüyor. Örneğin, alüminyum yüzeyinde bir oksit katmanının oluşmasını önlemek için ülkü bir usul geliştirilmesi gerekiyor. Bir öbür kıymetli kaygı ise alüminyum alaşımındaki öteki elementlerin üretebilecekleri hidrojen ölçüsünü nasıl etkileyeceği.
MIT geçtiğimiz aylarda ise dijital elyaf geliştirmişti.