KeDiDiRKeDi
New member
İştahsız çocuklara yemeği sevdirecek 7 teklif
Çocukların sağlıklı beslenmeleri tüm anne babaların ihtimam gösterdiği mevzuların başında geliyor. Bu husus bilhassa annelerin üzerinde büyük bir sorumluluğa dönüşebiliyor. O denli ki iştahsız olduğu düşünülen çocuğun gerisinde elde tabak dolaşmaktan, oyunlarla oyuncaklarla yemek yedirmeye kadar bir dizi usul deneniyor.
İştah, özetlemek gerekirse yiyeceklere karşı duyulan istek olarak tanımlanıyor. Beslenmedeki dengelin temeli olan iştah denetimi ise başta gastrointestinal sistem olmak üzere merkezi hudut sistemi, pankreas ve adrenal bezler tarafınca sağlanıyor. İştahsızlığın beslenme bozukluklarının bir belirtisi olabiliyor.
Beslenme bozuklukları organik ve işlevsel niçinlere bağlı olarak gelişebilir. Ayrıyeten biyolojik, davranışsal ve toplumsal faktörlerden etkilenir. İştahsızlık ve yeme sorunu çocuklarda en sık görülen sıkıntılar içinde yer alıyor. Gelişimsel taraftan sağlıklı çocukların neredeyse yüzde 20-25’inde bu sorunla karşılaşılabilir.
İştahsız çocuklarda evvela bir hastalık niçininin olup olmadığının araştırılması gerekmektedir. Her hangi bir rahatsızlığın saptanmadığı durumlarda diyetisyen tarafınca ailesinden üç günlük detaylı beslenme hikayesi alınarak, besinlerin hazırlanma tekniği, ölçüsü, yedirme formları (televizyon ya da ekran karşısında, oyalanma, ödül ve ceza vb.) üzere konularda bilgi ediniliyor. Tüm bu ayrıntıların akabinde ortaya çıkan tabloya nazaran beslenmesini artıracak teklifler geliştiriliyor.
Hastalıklar iştahsızlık yapabilir
Öncelikle iştahsızlığın niçininin bilinmesi için çocuğun fiziki muayeniçin geçirilmesi, tam kan sayımı, idrar analizi, parazit araştırması ve karın grafisi üzere analiz ve tetkiklerin yapılması gerekiyor.
Çölyak üzere birtakım hastalıklar fazlaca ağır belirti vermeden de görülebiliyor. bu biçimdesi bir durum iştahsızlığa yol açtığı için iştahı etkileyebilecek hastalıklar evvela araştırılmalıdır. Şayet çocukta bu tip bir hastalık saptandıysa, ailenin bu mevzuda bilinçlendirilmesi ve çocuğun beslenmesinde nelere dikkat etmesi gerektiği anlatılmalıdır.
Aile, iştahsız olduğunu düşünüyorsa…
kimi vakit ailesine “iştahsız” gelen çocuklar aslında olağan gelişim seyrinde olabiliyor. Yaşına uygun gelişen lakin çoğunlukla narin yapılı çocuklar, besin alımları beden yapısına ve beslenme ihtiyaçlarına uygun bulunmasına karşın aileleri tarafınca iştahsız olarak değerlendirilirler. bu biçimdesi bir durumda aileye temel beslenme kuralları hakkında bilgi verilmelidir.
Yemekle ilgilenmiyorsa…
Hareketli ve yemekle ilgilenmeyen çocukların iştahı epeyce az oluyor ve çabuk doyuyorlar. Bu çocuklar, hareketli ve meraklıdırlar. Etraflarına yemekten daha fazla ilgi gösterirler. Yerken basitçe dikkatleri dağılır. Bu niçinle yemek sunumları dikkat cazibeli olmalı ve öğün ortalarında atıştırmalıklara müsaade verilmemeli.
Yemeye az ilgi gösteriyorsa ve içine kapanıksa…
Bu çocuklarda tekdüze duygulanım vardır ve yemeğe karşı ilgileri azdır, iştah kaybı, karşılıklı gülümseme, agulama ve bebek ile bakım veren içinde göz teması üzere paylaşımlar azalmıştır. İçe kapanmanın işareti sayılan bu durumlarda ailenin uzmandan takviye alması sağlanmalı.
Çok fazla yemek seçiyorsa…
Kimi çocuklar aşikâr bir tada, yapıya, kokuya yahut görünüme sahip olan yiyecekleri daima olarak reddediyor. Yeni besinlere karşı gösterilen olağan direncin ötesinde, daha inatçı bir direnç gösteriyorlar. bu biçimdesi durumlarda çocuğun yaşına uygun besinlerin dikkat alımlı bir biçimde hazırlanarak küçük porsiyonlar halinde verilmesi öneriliyor.
Ağlamaktan yemek yiyemiyorsa…
Kimi bebekler rastgele bir niçinle ağlamaya başladıklarında sakinleşemiyor. Çok ağlama beslenmeye mahzur olurken, ağlamanın açlığa bağlı olduğunu düşünen anne de bebeğini daha sık beslemeye başlıyor. bu biçimdesi durumlarda beslenmenin loş ışıklı, gürültüsüz sakin bir odada yapılması, bebeğin rahat bırakılması annenin cilt teması olacak biçimde emzirmesi bebeği sakinleştiriyor. Olağan besine geçmiş küçük çocuklarda ise, bir daha çocuğu sakinleştirdikten daha sonra yemeğe geçilmesi gerekiyor…
İştahsızlığı önleyecek püf noktala
1. Yeme sorunu olan çocukların yaşıtlarının bulunduğu ortamlarda onlarla birlikte sofraya oturtulmasının yeme ölçüsünü artırdığı gösterilmiştir.
2. Besinler çocukların yiyebileceği çeşitten hazırlanmalı. Kendi yemek istediğinde özgür bırakılmalı ve bunun için cesaretlendirilmelidir.
3. Bir öğündeki besin reddedildiyse farklı bir besin denenmeli. Çocuk bir daha yemeyi reddederse zorlanmamalı. Lakin reddedilen besini, aralıklarla çocuğa tekrar sunmaya devam edilmelidir.
4. Yemek gerekirse çocuğun ilgisini çekecek biçimde süslenmeli. Çocuğa besinlerin yararları oyunlarla anlatılmalı ve onun seçim yapmasına müsaade verilmelidir.
5. Yemek saatleri tertipli olmalı. Ortalarda iştahını kesebilecek besinler verilmemeli. Şeker ve çikolata çocuğa ödül olarak sunulmamalıdır. Daha da kıymetlisi aile bireylerinin çocuğa karşı tavrı dengeli olmalıdır.
6. Az ölçülerde yiyen çocuklarda sık öğünler oluşturulmalı. Gerekli durumlarda öğünün içeriğini zenginleştirilmelidir.
7. Nizamlı uzun müddetli aktiviteler iştahı artırıyor. Buna karşı yemek öncesi ağır ve yorucu aktiviteler iştahı azaltıyor. Yemek sistemine uygun fizikî aktivite planının yapılması kıymetlidir.
Alıntıdır
Çocukların sağlıklı beslenmeleri tüm anne babaların ihtimam gösterdiği mevzuların başında geliyor. Bu husus bilhassa annelerin üzerinde büyük bir sorumluluğa dönüşebiliyor. O denli ki iştahsız olduğu düşünülen çocuğun gerisinde elde tabak dolaşmaktan, oyunlarla oyuncaklarla yemek yedirmeye kadar bir dizi usul deneniyor.
İştah, özetlemek gerekirse yiyeceklere karşı duyulan istek olarak tanımlanıyor. Beslenmedeki dengelin temeli olan iştah denetimi ise başta gastrointestinal sistem olmak üzere merkezi hudut sistemi, pankreas ve adrenal bezler tarafınca sağlanıyor. İştahsızlığın beslenme bozukluklarının bir belirtisi olabiliyor.
Beslenme bozuklukları organik ve işlevsel niçinlere bağlı olarak gelişebilir. Ayrıyeten biyolojik, davranışsal ve toplumsal faktörlerden etkilenir. İştahsızlık ve yeme sorunu çocuklarda en sık görülen sıkıntılar içinde yer alıyor. Gelişimsel taraftan sağlıklı çocukların neredeyse yüzde 20-25’inde bu sorunla karşılaşılabilir.
İştahsız çocuklarda evvela bir hastalık niçininin olup olmadığının araştırılması gerekmektedir. Her hangi bir rahatsızlığın saptanmadığı durumlarda diyetisyen tarafınca ailesinden üç günlük detaylı beslenme hikayesi alınarak, besinlerin hazırlanma tekniği, ölçüsü, yedirme formları (televizyon ya da ekran karşısında, oyalanma, ödül ve ceza vb.) üzere konularda bilgi ediniliyor. Tüm bu ayrıntıların akabinde ortaya çıkan tabloya nazaran beslenmesini artıracak teklifler geliştiriliyor.
Hastalıklar iştahsızlık yapabilir
Öncelikle iştahsızlığın niçininin bilinmesi için çocuğun fiziki muayeniçin geçirilmesi, tam kan sayımı, idrar analizi, parazit araştırması ve karın grafisi üzere analiz ve tetkiklerin yapılması gerekiyor.
Çölyak üzere birtakım hastalıklar fazlaca ağır belirti vermeden de görülebiliyor. bu biçimdesi bir durum iştahsızlığa yol açtığı için iştahı etkileyebilecek hastalıklar evvela araştırılmalıdır. Şayet çocukta bu tip bir hastalık saptandıysa, ailenin bu mevzuda bilinçlendirilmesi ve çocuğun beslenmesinde nelere dikkat etmesi gerektiği anlatılmalıdır.
Aile, iştahsız olduğunu düşünüyorsa…
kimi vakit ailesine “iştahsız” gelen çocuklar aslında olağan gelişim seyrinde olabiliyor. Yaşına uygun gelişen lakin çoğunlukla narin yapılı çocuklar, besin alımları beden yapısına ve beslenme ihtiyaçlarına uygun bulunmasına karşın aileleri tarafınca iştahsız olarak değerlendirilirler. bu biçimdesi bir durumda aileye temel beslenme kuralları hakkında bilgi verilmelidir.
Yemekle ilgilenmiyorsa…
Hareketli ve yemekle ilgilenmeyen çocukların iştahı epeyce az oluyor ve çabuk doyuyorlar. Bu çocuklar, hareketli ve meraklıdırlar. Etraflarına yemekten daha fazla ilgi gösterirler. Yerken basitçe dikkatleri dağılır. Bu niçinle yemek sunumları dikkat cazibeli olmalı ve öğün ortalarında atıştırmalıklara müsaade verilmemeli.
Yemeye az ilgi gösteriyorsa ve içine kapanıksa…
Bu çocuklarda tekdüze duygulanım vardır ve yemeğe karşı ilgileri azdır, iştah kaybı, karşılıklı gülümseme, agulama ve bebek ile bakım veren içinde göz teması üzere paylaşımlar azalmıştır. İçe kapanmanın işareti sayılan bu durumlarda ailenin uzmandan takviye alması sağlanmalı.
Çok fazla yemek seçiyorsa…
Kimi çocuklar aşikâr bir tada, yapıya, kokuya yahut görünüme sahip olan yiyecekleri daima olarak reddediyor. Yeni besinlere karşı gösterilen olağan direncin ötesinde, daha inatçı bir direnç gösteriyorlar. bu biçimdesi durumlarda çocuğun yaşına uygun besinlerin dikkat alımlı bir biçimde hazırlanarak küçük porsiyonlar halinde verilmesi öneriliyor.
Ağlamaktan yemek yiyemiyorsa…
Kimi bebekler rastgele bir niçinle ağlamaya başladıklarında sakinleşemiyor. Çok ağlama beslenmeye mahzur olurken, ağlamanın açlığa bağlı olduğunu düşünen anne de bebeğini daha sık beslemeye başlıyor. bu biçimdesi durumlarda beslenmenin loş ışıklı, gürültüsüz sakin bir odada yapılması, bebeğin rahat bırakılması annenin cilt teması olacak biçimde emzirmesi bebeği sakinleştiriyor. Olağan besine geçmiş küçük çocuklarda ise, bir daha çocuğu sakinleştirdikten daha sonra yemeğe geçilmesi gerekiyor…
İştahsızlığı önleyecek püf noktala
1. Yeme sorunu olan çocukların yaşıtlarının bulunduğu ortamlarda onlarla birlikte sofraya oturtulmasının yeme ölçüsünü artırdığı gösterilmiştir.
2. Besinler çocukların yiyebileceği çeşitten hazırlanmalı. Kendi yemek istediğinde özgür bırakılmalı ve bunun için cesaretlendirilmelidir.
3. Bir öğündeki besin reddedildiyse farklı bir besin denenmeli. Çocuk bir daha yemeyi reddederse zorlanmamalı. Lakin reddedilen besini, aralıklarla çocuğa tekrar sunmaya devam edilmelidir.
4. Yemek gerekirse çocuğun ilgisini çekecek biçimde süslenmeli. Çocuğa besinlerin yararları oyunlarla anlatılmalı ve onun seçim yapmasına müsaade verilmelidir.
5. Yemek saatleri tertipli olmalı. Ortalarda iştahını kesebilecek besinler verilmemeli. Şeker ve çikolata çocuğa ödül olarak sunulmamalıdır. Daha da kıymetlisi aile bireylerinin çocuğa karşı tavrı dengeli olmalıdır.
6. Az ölçülerde yiyen çocuklarda sık öğünler oluşturulmalı. Gerekli durumlarda öğünün içeriğini zenginleştirilmelidir.
7. Nizamlı uzun müddetli aktiviteler iştahı artırıyor. Buna karşı yemek öncesi ağır ve yorucu aktiviteler iştahı azaltıyor. Yemek sistemine uygun fizikî aktivite planının yapılması kıymetlidir.
Alıntıdır